Jabłonie Karłowate W Moim Ogrodzie - Odmiany I Cechy Uprawowe. Zdjęcie

2023 Autor: Ava Durham | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-11-27 07:17

Dawno minęły czasy, kiedy głównymi i prawie jedynymi odmianami jabłoni w naszych ogrodach były "Białe nadzienie", "Antonówka", a nawet kilka lokalnych, sprawdzonych odmian. Dziś dzięki wytężonej pracy hodowców, nawet na terenach o najbardziej niegościnnym klimacie, szkółki oferują ogromną liczbę różnych odmian i typów jabłoni. Na przykład kiedyś zdecydowałem się na „krasnoludki”. Dlaczego i co z tego wynikło, powiem ci w tym artykule.

Zadowolony:

• Dlaczego kupiłem jabłonie karłowate?
• Jakie odmiany jabłoni karłowatych uprawiam
• Plusy i minusy jabłoni karłowatych
• Jak wybrać odpowiednią sadzonkę jabłoni karłowatych?

Dlaczego kupiłem jabłonie karłowate?

W moim ogrodzie przypadkowo pojawiły się karłowate jabłonie. Stało się to 6 lat temu, kiedy jeszcze nie było ogrodu, ale na stepie południowego Uralu był pusty obszar. Dmuchane przez wszystkie wiatry, czasem wichury, z letnimi suszami i zimowymi przymrozkami dochodzącymi do -40 ° C.

Ogólnie rzecz biorąc, ci, którzy przynajmniej raz byli na dziewiczej ziemi, zrozumieją, że uprawianie jabłoni w naszym regionie nie jest łatwym zadaniem, ale całkiem wykonalne, wystarczy podejść do sprawy odpowiedzialnie. Co zrobiłem.

Pomogło smutne doświadczenie moich rodziców, a mianowicie za każdym razem ojciec kupował sadzonki od odwiedzających sprzedawców z nieznanych szkółek. Są to takie ciężarówki, przykryte markizą, zwykle stoją na drogach lub podjeżdżają na targi. Ich sadzonki wyglądają bardzo solidnie, zdjęcia są piękne, a wszystkie odmiany poprawnie opisane, ale …

Bez względu na to, ile ojciec kupił te same sadzonki, nic dobrego nie urosło. Albo umarli w niemowlęctwie, albo czekając na ich owoce, byliśmy rozczarowani. Potem były próby zaszczepienia czegoś wartościowego, ale to już inna historia.

Krótko mówiąc, zdecydowałem się pójść w drugą stronę i zabroniłem sobie nawet patrzeć w kierunku tych gości odwiedzających. Znalazłem lokalną szkółkę owoców, która znajduje się na północy naszego regionu, co sprawia, że klimat jest jeszcze smutniejszy niż u nas. Ogólnie rzecz biorąc, czego potrzebujesz.

A kiedy już byłem zachwycony i nastawiony na zakup jabłoni, okazało się, że w tej szkółce rosną tylko jabłonie karłowate i półkarłowate, a także gruszki. Nie byłem na to gotowy, a raczej nie myślałem nawet, że jabłonie mogą być takie. Przeczytałem literaturę i złożyłem zamówienie.

Jakie odmiany jabłoni karłowatych uprawiam

W pierwszym roku zamówiłem i otrzymałem z powodzeniem 4 jabłonie karłowate - „Brat Chudny”, „Mantet”, „Kujbyszewskaja” i „Srebrne Kopyta”. Nie będę opisywać, jak sadziłem sadzonki - nic niezwykłego, najważniejsze jest, aby nie zakopać przeszczepu. Z nimi wszystko poszło dobrze - 4-5 cm nad poziomem gleby. Ale wraz z odległością między drzewami byłem podekscytowany, sadząc je 5 metrów od siebie. Nie trzeba tak dużo, wystarczy 3–3,5 m.

Wszyscy zapuściły korzenie, rosną i przynoszą owoce, a owoce, które kupiłem, dają. Są bardzo smaczne, więc opowiem ci trochę o każdym.

Odmiana „Brother Chudny”

„Brat Chudny” - jesienna jabłoń o wysokiej zimotrwałości - zaczęła owocować w trzecim roku po posadzeniu, ale jak! W pierwszym roku owocowania z powodu braku doświadczenia zebraliśmy 14 kg jabłek. Ale to nie było konieczne!

Jak wyglądała, biedactwo - gałęzie pochyliły się do ziemi, podpierały je włóczniami, przywiązywały do kołków, w ogóle nie można było patrzeć na jabłoń bez łez. Zbiory były dojrzałe do połowy września. Włożyłem jabłka do dolnej szuflady lodówki, przesuwając warstwy papierem, do eksperymentu - ile można je przechowywać? Leżały tam do stycznia. W tym czasie zaczęli trochę opadać, a więc - pyszne, dobre jabłka.

Ale najwyraźniej nasza jabłoń przesadziła i wzięła urlop w następnym roku. Rok później zaczął ponownie przynosić owoce i tym razem usunąłem około jednej trzeciej jajników, ale jak się okazało, trzeba było usunąć więcej. Historia powtórzyła się w tym roku - znowu gałęzie pękały pod ciężarem owoców. W przyszłym roku prawdopodobnie znowu odpocznę, a potem zostawię po jednym jajniku na rękę.

Odmiana „Mantet”

"Mantet" to odmiana letnia o średniej zimotrwałości. Piękne drzewo o regularnej koronie, obecnie wyższe niż 2,5 m. W trzecim roku pojawiło się kilka pierwszych jabłek, w czwartym kilkanaście. Jabłka są piękne, soczyste i bardzo smaczne. Dodaje zbiory bardzo stopniowo, ale w szóstym roku zebrano trzy wiadra po prostu doskonałych owoców.

O dziwo, w tym roku są znacznie większe niż były wcześniej iz czym się to wiąże, nie wiem. Może podobał mi się koński nawóz - spryskałem go z całego serca od jesieni, albo zima była łagodna i śnieżna, ale efekt jest niesamowity!

Odmiana "Silver Hoof"

Silver Hoof to po prostu urok. Letnia odmiana o wysokiej zimotrwałości, w której wszystko jest idealne - zadbane piękne drzewo i płynne małe jabłka dojrzałej wiśni, o cienkiej skórce i przezroczystym miąższu. Zaczynając owocować w drugim roku, zbiory stopniowo wzrastały, aw tym roku zebraliśmy już trzy wiadra jabłek.

Ale wręcz przeciwnie, pojawiła się uciążliwość - prawie wszystkie jabłka były pęknięte. Przyczyna nie została jeszcze ustalona - być może przelanie, chociaż przy naszym suchym klimacie po prostu nierealne jest wlewanie czegoś. Dlatego grzeszę przy gwałtownym spadku temperatury. Większość lata mieliśmy bardzo zimne noce i bardzo gorące w ciągu dnia.

Odmiana „Kujbyszewskaja”

"Kujbyszewskaja" to odmiana zimotrwała, sprawdzian mojej cierpliwości. Zaczynamy owocować w 4 roku, ale dopiero w tym roku uzyskaliśmy pierwszy plon. Wcześniej rozdała 2-3 jabłka, które odpadły na długo przed terminem.

W opisie odmiany napisano, że jabłka są bardzo duże, ważą nawet 300 g, ale widzieliśmy je dopiero w 6 roku, a potem - po poważnej rozmowie. W zeszłym roku rozmawiałem z nią, opisałem perspektywy, ona najwyraźniej słuchała. Krótko mówiąc, jabłka są naprawdę ogromne, o mocnym aromacie i dobrym smaku jak na jabłka zimowe. Wysłałem to na przechowanie, zobaczmy, jak długo będą leżeć.

Tak więc wszystkie cztery moje jabłonie rosną i rozwijają się zgodnie z ich wiekiem. Nie zauważono na nich żadnych chorób, dobrze zimują. We wczesnych latach, na zimę, owijałem wokół pni spunbond i mulczowałem koło pnia suchą trawą. Teraz już tego nie robię, po prostu rozkładam szmaty zanurzone w kreolinie od myszy w pobliżu pni.

W zeszłym roku powiększyłem swoją kolekcję o dwie kolejne jabłonie - „Persianka” i „Sokovoe-3” oraz dwie gruszki - „Chizhovskaya” i „Sverdlovchanka”. Wszyscy się zakorzenili, czekamy na żniwa.

Plusy i minusy jabłoni karłowatych

Nisko rosnące jabłonie mają wiele zalet, które przyciągają ogrodników. Ale, jak wiesz, nie ma nic doskonałego w przyrodzie, dlatego mają też pewne wady.

O oczywistych zaletach zwartej formy jabłoni:

• Dbanie o nisko rosnącą jabłoń jest wygodne - przycinanie, leczenie chorób i szkodników nie jest trudne.
• Oszczędność miejsca - średnica korony dorosłego karła rzadko przekracza 3 m, co pozwala na sadzenie ich w krótszych odstępach czasu niż zwykle. Dzięki temu na terenie można posadzić więcej jabłoni różnych odmian, co jest szczególnie cenne na małych powierzchniach.
• Jabłonie karłowate zwykle dają wysokie plony.
• Owocnikowanie karłów następuje za 3-4 lata, czyli wcześniej niż u zwykłych.
• Nisko rosnące jabłonie wyróżniają się cieńszą korą, co pozwala im „zaokrąglić” się wraz z sezonem wegetacyjnym podczas pierwszych mroźnych trzasków i mieć czas na dobre przygotowanie się do zimy.
• Korzenie jabłoni karłowatych znajdują się blisko powierzchni. Trzeba je częściej podlewać, ale potrzeba znacznie mniej wody niż w przypadku zwykłych jabłoni.
• Tutaj także można zaoszczędzić na nawozach - wszystkie nawozy szybko docierają do systemu korzeniowego i są bez strat przyswajane przez drzewo.
• Nisko rosnące jabłonie mają krótki pień, co oznacza, że składniki odżywcze nie muszą iść długą, ciernistą ścieżką, a owoce szybko otrzymują wszystko, czego potrzebują. Stąd wysoki plon i doskonała jakość owoców.

Najwyraźniej wczesne i obfite owocowanie miało negatywny wpływ na żywotność jabłoni karłowatych. Żyją tylko 15-20 lat. Być może jest to minus nisko rosnących jabłoni, ale jeśli spojrzysz z drugiej strony, jest to świetna okazja, aby częściej aktualizować swój ogród i sadzić nowe odmiany jabłoni.

Powierzchowne ułożenie korzeni może odgrywać okrutny żart z jabłonią karłowatą. W mroźną zimę z niewielką ilością śniegu korzenie mogą zamarznąć, dlatego konieczne jest przygotowanie do zimy przez całe życie drzewa - ściółka pnia torfem, liśćmi lub spunbondem.

Często „krasnale” nie radzą sobie same z własnymi zbiorami. Pod ciężarem owocu gałęzie wyginają się i często pękają. Dlatego eksperci zalecają przerzedzenie jajników, a podczas dojrzewania jabłek umieszczać rekwizyty pod gałęziami lub układać kraty.

Moim zdaniem jabłonie karłowate mają więcej cech pozytywnych niż negatywnych, ale tutaj jest to oczywiście kwestia gustu.

Jak wybrać odpowiednią sadzonkę jabłoni karłowatych?

Jabłonie karłowate są często mylone z jabłoniami kolumnowymi, ale na próżno - nie ma między nimi nic wspólnego, może poza owocami. Te karłowate mają dokładnie taki sam wygląd jak zwykłe jabłonie, ale w miniaturze. Wzrost dorosłego „karzełka” zwykle nie przekracza 2,5 m, „półkarła” może osiągnąć nawet 3 m.

Na ogół jest to najbardziej powszechna jabłoń, z tą jedyną różnicą, że aby otrzymać sadzonkę, szczepiony jest szczep odmianowy na klonalnym stadzie karłowatym lub półkarłowatym.

Sadzonki jabłoni karłowatych i półkarłowatych różnią się zewnętrznie od zwykłych, dlatego aby nie kupować podróbki, musisz znać te cechy:

• wysokość pnia nie powinna przekraczać 1,5 m;
• sadzonki dwuletnie powinny mieć kilka dojrzałych gałęzi z dużymi pąkami;
• w pobliżu szyjki korzenia miejsce inokulacji w postaci wypukłości powinno być inne;
• system korzeniowy, w przeciwieństwie do systemu kluczowego u zwykłych jabłoni, ma rozgałęzione, włókniste korzenie.

Drodzy Czytelnicy! Tym, którzy wątpią w kupowanie jabłoni karłowatych, mogę powiedzieć jedno - oczywiście kup! Ale we właściwym miejscu. Poszukaj lokalnej szkółki, takiej, która ma konkretny adres i gdzie te sadzonki są naprawdę uprawiane, a nie skądś sprowadzane, a następnie odsprzedawane (są też takie). Lepiej jest spędzać czas na szukaniu sadzonek niż zabijać lata uprawiając nieznane.