Kwiatowa Wstążka Lub Wydłużona Pojedyncza Obwódka

Mieszane rabaty i wąskie, przedłużone klomby wzdłuż ścieżek i ścian są dziś w modzie. I choć jest to najbardziej kolorowa, to nie jedyna opcja do ozdabiania kolorowych ramek warzywnych do różnych celów użytkowych. Czasami nie jest wskazane przełamywanie nawet najmniejszego rabatu o szerokości około pół metra, projekt wymaga większej precyzji i „subtelności” linii roślin. Wąska i zgrabna granica jednej rośliny jest najbardziej oczywistym, ale jedynym wyjściem. Rzeczywiście, czasami lepiej jest zastąpić nudną ramkę najciekawszym rodzajem obramowania - jednorzędową wstążką kilku rodzajów roślin.

Kwiatowy ogród wstążkowy - kolorowe ramki „rozciągnięte w linii”

Piękna, zgrabna obręcz warzywna to ozdoba każdego ogrodu. On tylko ulepszy każdą ścieżkę, pomoże otoczyć ogród kwiatowy lub szereg klombów o ścisłej ramie, zaakcentuje efektowne miejsce na trawniku, usunie „niechlujstwo” na pierwszym planie klombu, zamknie teren rekreacyjny w malowniczej ramie. Wszędzie tam, gdzie potrzebujesz zgrabnego obramowania, obramowanie roślin jest zawsze jedną z najlepszych opcji. Zwykle granica oznacza linię z jednej rośliny - jednobranicę. Wygląda monolitycznie, klasycznie, jasno, chwytliwie i choć nie zawsze surowo, jest uderzająco uporządkowany i schludny. Ale granice wokół klombów, a zwłaszcza wzdłuż ścieżki, nie muszą być monotonne. Monotonna rama roślinna ma swoją alternatywę - granicę z mieszanymi roślinami lub, jak słusznie nazywa się, wstęgowy ogród kwiatowy.

W swej istocie granica mieszana jest bardzo blisko złoża z roślinami mieszanymi, ale składa się tylko z jednego rzędu upraw i spełnia pełną i pełną funkcję granicy. Jeśli klasyczne redliny i mixborders są ograniczone do minimalnej szerokości 50 cm, wówczas ogród kwiatowy ze wstążką zamiast obramowania pozwala na stworzenie znacznie węższej ramy. Jego istotą jest ogród kwiatowy, który jest rozciągnięty w linii wzdłuż ścieżki lub innego obiektu. Selekcja upraw dla zespołu roślin mieszanych odbywa się według tych samych zasad, co w przypadku zwykłego ogrodu kwiatowego, ale z bardziej rygorystyczną selekcją roślin kandydujących pod kątem piękna zieleni.

Rośliny we wstążce kwiatowej sadzi się w jednym rzędzie, tworząc tę samą linię, co w klasycznej obwódce. Jej charakter wcale nie musi być surowy: takie jednorzędowe kwietniki wstęgowe mogą być krajobrazowe lub wiejskie, a nawet imitować współczesne trendy w projektowaniu krajobrazu, takie jak secesja. Wszystko zależy od sadzenia roślin, ich wyboru i kolejności układania:

1. Im ostrzejszy rytm, kolejność umieszczania roślin, im dokładniej przestrzegane są odległości między nimi, tym ostrzejszy będzie ogród kwiatowy. Aby uzyskać bardziej „naturalny” efekt, łamana jest kolejność sadzenia, rośliny są mieszane, rytm jest „łamany”, tworząc wrażenie kolorowego nieładu.
2. Użycie roślin o ścisłym pokroju, wyraźnym kształcie krzewu, surowych liniach lub motywach jak żywiciele i paprocie, przycięte małe kulki bukszpanu, zaokrąglone krzewy berberysu, graficzne krzewy juki nadają mieszanej granicy regularny charakter. Im mniej surowe kontury i linie roślin, tym bardziej naturalnie wygląda rama.
3. Aby uzyskać efekt szczególnej stylistycznej ekspresji, warto wybrać kultury, które można nazwać „wizytówką” jednego lub drugiego kierunku projektowania krajobrazu. Tak więc wybór zbóż i geyher, chiseta czy geranium wskazuje na nowoczesny styl; róże gospodarza i miniaturowe - o klasycznym angielskim designie; lawenda, piołun i zioła - o motywach śródziemnomorskich; nivyanika z floksem - o designie country itp.

W przypadku tak mieszanych granic z różnych roślin wybiera się najbardziej „niezawodne” rośliny, które mogą rosnąć w gęstym nasadzeniu i tworzyć ciągłe kompozycje, które wyglądają jasno, świeżo i atrakcyjnie. Zwykle wybiera się rośliny, które zostały już wykorzystane przy projektowaniu klombów lub łóżka w ogrodzie, podkreślając najbardziej chwytliwe i ulubione uprawy. Tak więc, chociaż oddzielny krawężnik mieszany będzie wyglądał jak niezależny obiekt, będzie jednocześnie działał jako łącznik z resztą ogrodu.

Byliny to główna, ale nie jedyna opcja wyboru roślin. W jednorzędowej granicy ogrodu kwiatowego można używać zarówno krzewów o zwartej wielkości, jak i drzewiastych karłowatych. Jeśli tylko eksperymentujesz z obramowaniami, chcesz stworzyć mieszaną ramkę „na próbę”, przetestować różne kombinacje kolorów lub potrzebujesz tymczasowej wąskiej taśmy maskującej, to wybór można zatrzymać na roślinach jednorocznych. Umożliwią także coroczną zmianę wyglądu obrzeży i wprowadzą coś nowego do aranżacji ogrodu; są jedyną opcją, jeśli chcesz, stworzyć ogród wstążeczkowo-kwiatowy z ciągłym bujnym kwitnieniem pokrywającym cały sezon. Letniki dobierane są według ich gustu i stylu ogrodu, koncentrując się na kwitnieniu i kolorze.

W przypadku jednorzędowego ogrodu rabatowo-kwiatowego wzdłuż ścieżki lub platformy, w każdej jednorzędowej ramie z roślinami mieszanymi rośliny muszą być wytrzymałe, bezpretensjonalne i konsekwentnie dekoracyjne:

• nie tracić na atrakcyjności przynajmniej przez cały aktywny sezon, od wiosny do mrozu, a lepiej - zimą;
• wyróżniać się na tle konkurentów i partnerów o jasnej osobowości;
• mają atrakcyjne ulistnienie i koronę, która dobrze wygląda nawet w środku lata - na przykład nie powinny mieć gołych łodyg;
• liście są ważniejsze niż kwitnienie, dlatego na jego zalety należy przede wszystkim zwrócić uwagę.

Aby zamiast monotonnej obwódki stworzyć kolorową mieszaną wstążkę, wystarczy użyć co najmniej dwóch rodzajów roślin. Lepiej jest ograniczyć maksymalną liczbę upraw do 5 gatunków - będzie bardzo trudno „złapać” integralność takiej alternatywnej granicy przy większej różnorodności gatunków.

W ogrodzie kwiatowym wstążki, zastępując granicę jednogatunkową, rośliny umieszcza się zgodnie z ogólnymi zasadami:

1. Duże rośliny lub akcenty sadzi się nie w grupie, ale pojedynczo (z wyjątkiem gatunków, które tworzą piękne miejsce tylko wtedy, gdy nie są sadzone samodzielnie).
2. Średniej wielkości rośliny umieszcza się pojedynczo lub parami, tworząc wyrazistą plamę.
3. Nisko rosnące rośliny okrywowe i wypełniające sadzi się tak, aby zamykały linię, jeśli to konieczne w grupie.

Wszystkie rośliny w tak różnorodnej ramie powinny kontrastować ze sobą, wyraźnie wyróżniać się na tle siebie, jeśli nie kolorem, to fakturą i kształtem. Najbardziej chwytliwe i najbardziej widoczne rośliny są umieszczane jako pierwsze, przechodząc z dużych do małych upraw. Jak w przypadku każdej rabatki, lepiej jest opracować własną ozdobę dla jednorzędowego rabatu rabatowego. To prawda, że jest to bardzo łatwe, ponieważ w jednym rzędzie nie ma wielu odmian.

Możliwe warianty ogrodu kwiatowego wstążki zastępującego obramowanie są praktycznie nieograniczone. Można tworzyć bardziej „płaskie” wersje kompozycji i bujne ramki, a nawet częściowo maskować rzędy okazałych bylin. Klasyki nigdy nie wychodzą z mody, ale odważniejsze kombinacje z nieoczekiwaną grą roślin nie będą wyglądać gorzej.

Przykłady kombinacji roślin dla mieszanego krawężnika jednorzędowego:

• przemiana krzewów liliowców hybrydowych, irysów syberyjskich, szałwii musującej i brylantowej Rudbekii;
• połączenie ściętego bukszpanu z lawendą i pachnącą rutą;
• lamówka ozdobnych kokardek, mankietów, lawendy i piołunu;
• brzegi liliowców posadzonych w rzędzie, dzwonka karpackiego, floksa paniculata i szałwii;
• żywiciele sadzone przeplatane kajdankami i rozchodnikami;
• wstążka rozchodników, oregano i rudbekii;
• lawenda, liliowiec, łubin i jęczmień;
• połączenie lawendy, lascoli i mankietu;
• wstążka dwóch różnych odmian heuchera - czerwona i srebrnolistna, yaskolka, wieloletnia astra i żywiciel;
• bordiura lawendy, miniaturowych białych róż i dzwonka karpackiego;
• granica kłoska Veronica, bizantyjskiej i krwawnika;
• obramowanie liliowca z dwoma różnymi ozdobnymi ziarnami;
• brodate irysy z łubinami i orlikami odmianowymi;
• połączenie pelargonii ogrodowych z oregano i piołunem;
• mankiet w towarzystwie liliowców i bławatka;
• granica kostrzewy, heuchera i irysów syberyjskich;
• połączenie mini róż z pelargoniami ogrodowymi, niewymiarową ostróżką i dzwoneczkami;
• połączenie paproci, hostii i turzyc;
• astilbes, paprocie i rogers posadzone w rzędzie;
• wysoka wstęga krzewów - tuja stożkowa, jałowiec pełzający i berberys Thunberg;
• połączenie zwartych odmian spirei i pelargonii ogrodowych z miniaturowymi różami;
• wstążka rozchodnika, floksa i goździka;
• granica astilby, jałowca pełzającego, monarda, liliowca i chryzantemy;
• połączenie floksa, szałwii i rudbekii itp.

W każdej mieszanej granicy można bezpiecznie dodać wczesne akcenty kwitnące - tulipany, żonkile, krokusy, muscari, cebulę, tak aby jasne wiosenne plamki błyszczały między powoli budzącymi się głównymi roślinami wczesną wiosną.

Wybierając rośliny na obramowanie wstęgi, zawsze uwzględniaj tempo ich wzrostu i rozmieszczenia, potrzebę podziału (jego optymalną częstotliwość) oraz skłonność do degeneracji. Rośliny są łączone w taki sposób, że należało je oddzielić i przesadzić w tym samym czasie. Dlatego na przykład kostrzewa i irysy będą się dobrze dogadywać, które można rozdzielać z częstotliwością 1 raz na 3 lata.