Lilie Candidium - Sadzenie, Pielęgnacja, Zastosowanie W Projektowaniu Ogrodów. Zdjęcie

Spisu treści:

Lilie Candidium - Sadzenie, Pielęgnacja, Zastosowanie W Projektowaniu Ogrodów. Zdjęcie
Lilie Candidium - Sadzenie, Pielęgnacja, Zastosowanie W Projektowaniu Ogrodów. Zdjęcie

Wideo: Lilie Candidium - Sadzenie, Pielęgnacja, Zastosowanie W Projektowaniu Ogrodów. Zdjęcie

Wideo: Lilie Candidium - Sadzenie, Pielęgnacja, Zastosowanie W Projektowaniu Ogrodów. Zdjęcie
Wideo: Lilie - jak przesadzać lilie - kwiaty cebulowe 2024, Marzec
Anonim

W złożonych klasyfikacjach lilii nie ma wielu klas, które są łatwo rozpoznawalne na pierwszy rzut oka. Lilia Candidium i hybrydy z grupy Candidium to rośliny, od których kwitnienia trudno jest odwrócić wzrok. Wymagają gleby i oświetlenia, nie są tak odporne na lilie z niewielkim wyborem odmian. Pomimo pojawienia się coraz większej liczby konkurentów, Candidum nadal nie tracą na popularności i rekompensują wszelkie niedociągnięcia liczbą swoich najbardziej wdzięcznych kwiatów.

Lilie Candidum
Lilie Candidum

Zadowolony:

  • Czym one są, lilie drożdżowe?
  • Używanie hybryd Candidium w projektowaniu ogrodów
  • Warunki wzrostu dla drożdżaków lilii
  • Pielęgnacja hybrydowa Candidium
  • Powielanie lilii kategorii candidum

Czym one są, lilie drożdżowe?

Określenia „lilia drożdżowa”, „biała lilia” lub „śnieżnobiała lilia” od dawna są dla nas synonimami. Są wymieniane i używane, często zapominając, że wszystkie współczesne lilie Candidium nie zawsze kwitną na biało i że nie zawsze mówimy o osobnej kolorystyce.

Obecnie dwie kategorie roślin są klasyfikowane jako lilie drożdżowe:

Sama śnieżnobiała lilia, czyli drożdżówka, jest rośliną gatunkową o śnieżnobiałym kwitnieniu (Lilium candidum)

Jest to jeden z najstarszych, być może pierwszy gatunek lilii wprowadzony do kultury. Europejska nazwa „lilia Madonny” wyraźnie wskazuje na wygląd rośliny i jej status. Kwitnienie śnieżnobiałej lilii rzeczywiście można uznać za symbol czystości. A jej wygląd jest w dużej mierze zachowany we wszystkich Candida.

Odmiany i mieszańce z wyboru mieszańców Candidum, które nie pochodzą tylko z białej lilii (Candidum Hybrids)

Do hodowli form i odmian hybrydowych, oprócz śnieżnobiałej lilii, stosuje się również inne gatunki lilii europejskich. Jako przykład pojawienia się kandydozy hybrydowej uważa się hybrydę pod nazwą lilii terakotowej (Lilium x testaceum), uzyskaną w wyniku złożonego skrzyżowania śnieżnobiałej lilii z lilią chalcedonową (Lilium chalcedonicum).

Jest to spektakularny i duży gatunek lilii o szypułkach do 120 cm wysokości, liściach lancetowatych i łodygach cętkowanych. Pędzel zawiera do 8 mętnych kwiatów o morelowym odcieniu żółto-pomarańczowym z jasnymi plamkami u podstawy okwiatu. Ta hybryda kwitnie dopiero w drugiej połowie lipca.

Sól (odmiana Salonicae) lilii drożdżowej z opadającymi kwiatami i ciemnymi łodygami nie traci na popularności. Do klasy hybryd drożdżowych zaliczamy również odmiany białe, które różnią się wielkością i kształtem kwiatów, ale nie różnią się znacząco od śnieżnobiałej lilii właściwej w okresie kwitnienia - Ina Weekes, odmiana karłowata White Elf, Ares, bardzo wysoka White Falcon, Zeus, Apollo, Lilac Weekes i dr.

Te lilie są dość oryginalne w swoim rozwoju. Candidums należą do kategorii lilii własnych. Żółtawo-białe, ciemniejące w świetle, duże cebulki mogą w końcu osiągnąć średnicę 15 cm Korzenie przybyszowe są wieloletnie, wrażliwe na uszkodzenia. Kupując cebulki kierują się dokładnie ich stanem - słabo uszkodzone korzenie wymagają wstępnego ukorzenienia w kulturze doniczkowej.

Łuski są bardzo duże, natychmiast zamieniają się w liście, roślina nie ma korzeni łodyg, ale tworzy się piękna rozeta zimujących liści w kształcie wiązki. W rozwoju Candida wyraźny jest okres uśpienia, który rozpoczyna się natychmiast po kwitnieniu.

Pędy wyrastające z cebul mogą osiągać do 2 m wysokości. Są nie tylko zielone, ale także fioletowe i prawie czarne. W dolnej części, bliżej nasady szypułki, siedzą typowe liście lancetowate, tylko kilkukrotnie mniejsze niż u podstawy. Te ostatnie są prawie wyprostowane i tworzą podstawową rozetę. Dorastają do 25 cm.

Śnieżnobiała lilia lub Candidum (Lilium candidum)
Śnieżnobiała lilia lub Candidum (Lilium candidum)

Kwitną lilie Candidium

Kwiatostan wieńczy pędzelek, najczęściej o prawidłowym kształcie piramidy lub stożka. Na każdej szypułce lilii Candida może zakwitnąć do 30 kwiatów.

Wizytówką zarówno śnieżnobiałej lilii, jak i wszystkich hybryd kandydozy jest elegancja kwiatów. Rurkowate lub szeroko koronalne, zawsze wyróżniają się idealną symetrią i klasycznym kształtem zaokrąglonych szerokich lub lancetowatych płatów okwiatu wydłużonych w spiczasty koniec.

Liczba kwiatów na łodygach często przekracza ich odporność, ale piękno każdego kwiatu, nawet w tak dużych szyszkach kwiatostanów, jest doskonale widoczne. Złote, jasne pylniki wydają się podkreślać czystość linii kwiatu, który osiąga 12 cm średnicy i długości.

Okres kwitnienia drożdży tradycyjnie przypada na lipiec. Jest to jedna z najjaśniejszych letnich lilii i kwitnie do jednego miesiąca.

Po zakończeniu kwitnienia Candida przechodzi w stan spoczynku wraz z całkowitym obumarciem części naziemnej. W tej chwili rośliny boją się wilgoci. Wzrost rozety liści rozpoczyna się na początku września i kończy okresem silnych trzasków mrozu, nadając roślinie zimozieloną rozetę.

Bezwarunkową zaletą drożdży jest jej silny aromat. Jest wyczuwalny w oddali i otula rogi ogrodu pachnącą chmurą. Dla kochających zapach lilii klasa Candidium to najlepszy wybór do dekoracji terenów rekreacyjnych.

Kolorystyka Candidy tradycyjnie kojarzona jest ze śnieżnobiałym kolorem. Ale poszczególne formy i odmiany oferują wybór różnych rozmiarów, sylwetek i kolorów kwiatów.

Hybryda Candidum, lilia terakota (Lilium x testaceum)
Hybryda Candidum, lilia terakota (Lilium x testaceum)

Używanie hybryd Candidium w projektowaniu ogrodów

Duża i efektowna, Candida jest jedną z najbardziej atrakcyjnych lilii w okolicy. Jest to idealny wybór dla miłośników takich roślin i ogrodów z białą paletą, regularnymi projektami, uroczystymi kompozycjami. W grupie takie lilie są rzadko uprawiane, a nawet wtedy sadzi się tylko kilka roślin w pobliżu.

Lilie Candidium - pachnące, obfite, eleganckie - świetnie prezentują się na klasycznych rabatach i w mixbordach, w zespołach o ciągłym kwitnieniu, w wąskich mieszanych granicach, jak „pływająca” środkowa linia w dwustronnych redlinach. Pozwalają na realizację romantycznych zestawień, potrafią samodzielnie stworzyć iluzję obfitego kwitnienia, są niezbędne do rozświetlania i rozcieńczania akcentów.

Korzystając z lilii drożdżowej, warto wybrać dla niej kontrastowych partnerów. Kwiaty błyszczą na tle ciemnych liści, jasnych kolorów i kwiatostanów o innych kształtach. Świetnie sprawdzają się w towarzystwie floksów i rumianków, krwawnika pospolitego, lawendy, róż, delphiniums i innych klasycznych bylin ogrodowych.

Warunki wzrostu dla drożdżaków lilii

Wszystkie lilie Candidium są zjednoczone w ich wymaganiu zarówno do oświetlenia, jak i gleby. Nie przystosowują się do niesprzyjających warunków, tak jak niektóre inne klasy lilii. Ale z drugiej strony dokładność w wyborze miejsca do lądowania rekompensowana jest znacznie prostszą opieką.

W przypadku lilii drożdżowych w regionach o surowych zimach, z pewnością zostaną wybrane słoneczne, otwarte tereny. Ta lilia preferuje południowe stoki, południowe budynki i najcieplejsze miejsca w ogrodzie. Jeśli nadal możesz eksperymentować z umieszczaniem w regionach o łagodnych zimach, na środkowym pasie odpowiednie są tylko jasne, słoneczne miejsca.

Wszyscy Candida to miłośnicy zasadowej, osuszonej gleby. Podczas sadzenia warto wykluczyć najmniejsze ryzyko stojącej wody lub wybrać podniesione platformy. Ciężkie gleby gliniaste nie są dla nich odpowiednie, przed sadzeniem wskazane jest nie tylko dodanie do gleby kompostu i piasku w celu skorygowania struktury i poprawy przepuszczalności wody, ale także przeprowadzenie zabiegów profilaktycznych roztworem popiołu lub nadmanganianem potasu. Ten typ lilii nie toleruje obornika i świeżej materii organicznej. Przed sadzeniem gleba jest głęboko uprawiana.

Wybór żarówek jest kluczowym czynnikiem przy zakupie rośliny. Candidium powinno zachować korzenie sub-korzeniowe; w przypadku uszkodzenia lub zakupu słabych, powolnych cebul roślina będzie potrzebować od 2 do 3 lat tylko na ukorzenienie i najprawdopodobniej zniknie pierwszej zimy.

Sadzenie i przesadzanie lilii drożdżowych przeprowadza się tylko w okresie spoczynku, a najlepiej w trzeciej dekadzie sierpnia lub pierwszej dekadzie września, zawsze przed rozpoczęciem wzrostu liści. Po kwitnieniu Candida jest wykopywana, dokładnie badana i sadzona w nowych miejscach. Przed sadzeniem cebulki należy traktować roztworem nadmanganianu potasu lub środka grzybobójczego, a następnie wysuszyć.

Podczas sadzenia lilii drożdżowych najważniejsze jest, aby nie zakopać głęboko roślin. Sadzenie przeprowadza się na głębokość około 2,5–3 cm od wierzchołka cebulki do linii gleby. Optymalna odległość między cebulkami to około 15 cm, dla sąsiednich roślin lepiej zostawić około 20-25 cm.

Niewielką ilość piasku i popiołu drzewnego wlewa się na dno otworów do sadzenia. Korzenie są równomiernie rozłożone na boki, ustawiając cebulki na kopcu piasku. Lepiej jest częściowo posypać cebulę piaskiem (1/3 lub 1/2 wysokości), a dopiero potem zakończyć sadzenie, dodając ziemię. Gleba pod kandydum nie jest zagęszczana, ale wylewana, gdy się kurczy. Aby dobrze ukorzenić się w ciągu 2 do 3 tygodni w przypadku suszy, lepiej ostrożnie podlać sadzone cebulki.

Często niemożliwe jest przeszczepienie lilii drożdżowych. Rośliny przenosi się w nowe miejsce, a gniazda dzieli się nie częściej niż 4-5 lat po posadzeniu.

Duży i efektowny, Candida jest jedną z najbardziej atrakcyjnych lilii
Duży i efektowny, Candida jest jedną z najbardziej atrakcyjnych lilii

Pielęgnacja hybrydowa Candidium

Opieka nad lilią tej klasy nie różni się niczym od pielęgnacji każdej pięknie kwitnącej lilii. Top dressing rozpoczyna się w drugim lub trzecim roku po posadzeniu (tylko na nieulepszonej glebie - na następny rok).

Roślinę karmi się 2 lub 3 razy pełnymi nawozami mineralnymi lub nawozami dla roślin bulwiastych - na początku wzrostu i podczas pączkowania.

W okresie wzrostu szypułki i kwitnienia Candida jest lepiej chroniona przed długotrwałą suszą, ale nie należy przesadzać z podlewaniem. Reszta opieki sprowadza się do zwalczania chwastów i zapobiegania tworzeniu się strupów w glebie.

Pierwsze kiełki drożdży pojawiają się dość wcześnie, w pechowych latach uszkadzają je nawracające mrozy. Lilie, które budzą się wcześnie w skrajnie niestabilnych temperaturach, są pokryte prostymi włókninami.

A lilia jest śnieżnobiała, a jej hybrydy to rośliny nieodporne na choroby. Są to jedne z najbardziej podatnych na infekcje grzybicze rodzajów cebul. Mączniak prawdziwy jest szczególnie uciążliwy dla miłośników śnieżnobiałych lilii.

Aby uniknąć ryzyka, warto corocznie profilaktycznie traktować młode rośliny ogólnoustrojowymi fungicydami lub środkami biologicznymi. Do zapobiegania mączniakowi prawdziwemu wystarcza również płyn Bordeaux. Zwykle zabieg profilaktyczny przeprowadza się na samym początku aktywnego wzrostu oraz w sierpniu, gdy pogoda jest wilgotna.

Te rośliny przyciągają gryzonie. Lepiej jest chronić cebulki sadząc obok nich rośliny ochronne, instalując przynęty lub sadząc cebulki w koszach.

Montaż podpór jest opcjonalny, w zależności od tego, jak bujnie kwitnie lilia. W dobrych sezonach Candidums produkują kwiatostany tak duże, że łodygi nie są w stanie utrzymać ich wagi. W takim przypadku, jeśli na pędach jest zbyt wiele pąków, lepiej natychmiast założyć podpory, zanim kwiaty zaczną kwitnąć.

Powstałe rozety liści kandydozy na zimę są utrzymywane w prostym schronieniu - suche liście lub ściółka i gałęzie świerkowe, materiały nietkane. Optymalna warstwa okrywy liściowej to ok. 10 cm Jeżeli zakupiono odmiany lub rośliny bez nazwy o nieznanej zimotrwałości to cebulki są słabe, bez korzeni (lub drobne), wtedy w pierwszą zimę lepiej wykopać rośliny lub część roślin. Wykopane lilie są trzymane w pomieszczeniach. Lepiej nie trzymać roślin poza glebą, przenosząc je do doniczek lub pojemników z glinianą grudą.

A lilia jest śnieżnobiała, a jej hybrydy to rośliny nieodporne na choroby
A lilia jest śnieżnobiała, a jej hybrydy to rośliny nieodporne na choroby

Powielanie lilii kategorii candidum

Ze względu na to, że hybrydy drożdżowe i rośliny gatunkowe na ogół nie tworzą nasion lub wymagają międzygatunkowego zapylenia, rozmnażają się wegetatywnie. Ale w tych rzadkich przypadkach, gdy uda ci się zdobyć lub zdobyć nasiona roślin hybrydowych, warto skorzystać z tej szansy. Rzeczywiście, gdy wysiewa się je na dowolnej pożywnej glebie, nasiona szybko kiełkują, a sadzonki zaskakują zarówno szybkością wzrostu, jak i odpornością. Wysiew przeprowadza się w połowie jesieni ze świeżo zebranymi nasionami.

Ale główna metoda rozmnażania kandydozy pozostaje wegetatywna. Każda żarówka w normalnych warunkach tworzy w sezonie kilkoro dzieci, które są oddzielane podczas przeszczepu i tworzenia gęstych gniazd. Możesz także ukorzenić pojedyncze łuski (w szklarniach lub pojemnikach pod maską). Małe cebulki w pierwszym lub drugim roku życia, aż do osiągnięcia średnicy 9-10 cm, hoduje się w szklarniach lub w doniczkach, bez zimowania na otwartym polu.

Zalecane: