Szczypiorek To Zdrowa Kultura Dla Leniwych. Opis, Uprawa. Lądowanie I Opuszczanie. Odmiany. Zdjęcie

2023 Autor: Ava Durham | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-08-25 07:52

Cebula Skoroda, czyli szczypiorek z rodziny cebulowatych, znana jest w Europie jako roślina ozdobna i lecznicza od XVI wieku, w Rosji jako roślina spożywcza uprawiana jest przez Aborygenów od XV wieku. Jako ogrodnik zaczął zajmować swoją niszę w rodzinie roślin warzywnych dla letnich mieszkańców dopiero od XX wieku. Jako produkt spożywczy cebula ta występuje częściej w Europie Zachodniej i Środkowej.

Obszar dystrybucji szczypiorku w Rosji jest dość znaczny. W naturze rośnie niedogodnie w całej europejskiej części, na zachodniej i wschodniej Syberii, na Dalekowschodniej Kamczatce, na terytorium Primorsky, na Kaukazie Północnym, czyli we wszystkich regionach, w których zimowe mrozy nie mogą zniszczyć kłącza i fałszywej cebuli z korzeniami tych zimotrwalych. rośliny.

Zadowolony:

• I to wszystko szczypiorek
• Przydatne właściwości szczypiorku
• Używając szybkiej cebuli
• Opis i cechy szczypiorku
• Uprawa szczypiorku
• Przygotowanie gleby i sadzenie szczypiorku
• W trosce o szczypiorek
• Zieloni cięli
• Powielanie szczypiorku
• Popularne odmiany szczypiorku

I to wszystko szczypiorek

W tłumaczeniu z języka niemieckiego szczypiorek jest dosłownie tłumaczony jako „pokrojona cebula”. W regionach Rosji szczypiorek ma wiele synonimów, które często są postrzegane przez lokalnych mieszkańców jako różne kultury. Z oficjalnych nazw botaniki szczypiorek nazywa się szybką cebulą (Allium schoenoprasum), szczypiorkiem (pokroić pióro), cebulą sibulet. W azjatyckiej części Rosji szczypiorek ma swoje lokalne nazwy - sogan, soh, khali.

W niektórych regionach szczypiorek nazywa się cebulą syberyjską, krzewem zimowym. Znany jest również jako tribulka i restauracja. Wszystkie podane nazwy są tylko synonimami typowego łuku szczypiorkowego.

Przydatne właściwości szczypiorku

Wysoka zawartość cukrów (3%), witamin (B, C, K, E, A), soli mineralnych, a zwłaszcza fitoncydów i ich pozytywny wpływ na zdrowie człowieka uważane są za rośliny lecznicze na szczypiorek.

Zielone liście i cebulki cebuli zawierają aminokwasy, w tym histydynę, metioninę, tryptofan, argininę, lizynę i inne. Szczypiorek jest bogaty w węglowodany, białka, tłuszcze, pierwiastki śladowe, w tym te, które odmładzają organizm i zwiększają odporność (selen, cynk, mangan itp.).

Z leczniczych właściwości szczypiorku:

• pobudza apetyt;
• poprawia aktywność wydzielniczą jelit;
• pozytywnie wpływa na pracę nerek, pęcherzyka żółciowego, układu sercowo-naczyniowego;
• stosowany w zapobieganiu przeziębieniom i chorobom zakaźnym, z postępującą miażdżycą;
• skuteczny środek przeciw robakom.

Używając szybkiej cebuli

Szczypiorek, podobnie jak inne odmiany cebuli, jest klasyfikowany jako rośliny zielone i pikantne. Świeże jak przyprawa dodawane jest do wszystkich sałatek witaminowych, dań mięsnych, rybnych i warzywnych. Delikatne liście, przyjemne w smaku, bez goryczy i przypalenia, są integralną częścią wypieków, omletów, sosów, sosów.

Odporność na mróz pozwala na stosowanie świeżego szczypiorku w regionach o klimacie umiarkowanym przez okres do sześciu miesięcy, gdy jest uprawiany na zewnątrz. Szczypiorek można zamrozić lub suszyć i używać w razie potrzeby zimą.

Opis i cechy szczypiorku

Szczypiorek należy do grupy roślin zielnych. W naturze jest byliną; w klinie warzyw w prywatnych gospodarstwach szczypiorek uprawia się częściej jako uprawę 1-2 letnią. Stosowana jest jako bylina w rabatach warzywnych, zdobi rabaty kwiatowe.

Podziemna część szczypiorku składa się z małych, podłużnych, fałszywych cebulek (15-20 sztuk) o barwie brązowo-białej lub fioletowo-czerwonej, połączonych z krótkim kłączem. Z dolnej części wystają liczne białe nitkowate korzenie, które zagłębiają się w glebę do 0,5 metra. W drugim roku każda żarówka tworzy trójboczną strzałę kwiatową, która następnie kwitnie corocznie.

Część nadziemna cebuli skorody jest reprezentowana przez fałszywą łodygę i cienkie liście szydełkowate lub rurkowate o jasnozielonym kolorze długości 25-45 cm i szerokości 5-8 mm. U podstawy liście są spłaszczone. W krótkim (3-4 lata) okresie szczypiorek tworzy zielony krzew o wysokości 50-60 cm, od 40-100 łodyg z liśćmi i wierzchołkowymi kwiatostanami w postaci baldaszkowatych kul objętościowych.

Szczypiorek ma wąskie, dzwonkowate kwiaty o różnych kolorach od białego do liliowego i jasnofioletowego. Kwitnie od maja do czerwca w drugim roku życia rośliny i kwitnie do sierpnia. Owocem jest kapsułka. Po zapyleniu powstają drobne, liczne nasiona, które stopniowo dojrzewają w lipcu-sierpniu, nabierając czarnego koloru i lekko kanciasto zaokrąglonego kształtu.

Cebule i liście szczypiorku smakują prawie tak samo jak cebula, ale mają delikatniejszą konsystencję i aromat.

W Rosji najbardziej rozpowszechnione są 2 podgatunki szczypiorku:

• Rosyjski lub alpejski.
• Syberyjski.

Szczypiorek rosyjski wyróżnia się szybkim tworzeniem się silnych, wielopniowych krzewów o dobrych liściach. Liście są delikatne, szybko odrastają po ścięciu. Ukazuje się na obszarach o łagodnych zimach.

Szczypiorek syberyjski w przeciwieństwie do szczypiorku rosyjskiego rozgałęzia się słabo, liście tworzą duże, które przy słabym podlewaniu stają się szorstkie.

Oba podgatunki cebuli na czczo są mrozoodporne. Podgatunek syberyjski wyróżnia się wysoką zimotrwalością, która nie przemarza nawet w najcięższe zimy.

Oba podgatunki są uprawiane w kulturach 1, 2 i wieloletnich. Najbardziej praktyczne jest uprawianie w jednym miejscu przez 3 lata, a następnie dzielenie i sadzenie krzewów. Rosnący w ten sposób szczypiorek będzie stale wytwarzał duże ilości delikatnych liści, głównego produktu tej uprawy.

Sadzonki szczypiorku (w przeciwieństwie do innych cebul) mogą wytrzymać krótkie mrozy do -3… -4 ºС. Liście roślin dorosłych tolerują krótkotrwałe przymrozki bez uszkodzenia liści w temperaturze -6… -8 ºС.

Uprawa szczypiorku

Wybór miejsca na łuk szczypiorkowy

W zależności od metody uprawy określa się miejsce przyszłej kultury. Głównym wymaganiem jest wystarczająca ilość wilgoci i ochrona przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Jeśli szczypiorek ma być uprawiany przez bylinę, lepiej umieścić je osobno w wilgotnym półcieniu lub zapewnić wystarczające podlewanie. W tej lokalizacji krzewy szczypiorku przez długi czas będą tworzyć młode, delikatne liście. Na słońcu liście stają się szorstkie i mało nadają się do gotowania.

Byliny można sadzić na rabatach warzywnych, wzdłuż ścieżek jako roślinę krawężnikową.

W kulturze 1-3-letniej można sadzić kilka odmian w rabatach, mixborders. Szczypiorek uprawiany jest co roku na oddzielnych zagonach w płodozmianie.

Poprzednicy i „sąsiedzi” cebuli skorody

Szczypiorek nie konkuruje z marchewką i pomidorami i jest dla nich pożytecznym sąsiadem.

Słabo kompatybilny z sadzeniem fasoli wszystkich typów, grochu (według niektórych źródeł - ogólnie z roślinami strączkowymi), kapusty, buraków.

Za najlepszych poprzedników do uprawy w rotacji uważane są następujące rośliny uprawne: zielone, pomidory, ogórki, rzodkiewki, ziemniaki.

Szczypiorek to dobra roślina miododajna. Przyciągając pszczoły i trzmiele, przyczynia się do zapylania upraw ogrodniczych.

Szczypiorek chroni niektóre inne uprawy przed mszycami, ziemnymi i krzyżowymi pchłami. Szkodniki nie znoszą aromatu szczypiorku. Aby je chronić, możesz siać szczypiorek w pobliżu lub wzdłuż krawędzi grządek warzywnych.

Przygotowanie gleby i sadzenie szczypiorku

Nie jest bardzo wymagająca pod względem składu gleby, ale lepiej i szybciej rozwija się na żyznych, wilgotnych obszarach. Bardzo ważne jest, aby uwolnić obszar od wieloletnich chwastów kłączowych. Znacząco przyczyniają się do śmierci młodych sadzonek szczypiorku.

Jeśli gleby są bardzo gęste, gliniaste, do sadzenia cebuli na metr kwadratowy dodaje się humus lub kompost. m powierzchni do jesiennego kopania na głębokości 20-25 cm.

Wiosną pod koniec kwietnia - początek maja dojrzałą glebę wyrównuje się, lekko zagęszcza i w razie potrzeby podlewa bruzdy.

Schemat siewu szczypiorku W przypadku uprawy długotrwałej wysiewa się nasiona lub sadzi cebulki według schematu 45-50 x 25-30 cm, a podczas siewu z nasionami ich osadzenie w glebie nie przekracza 1 cm.

Pędy pojawiają się 7-10 dnia. W przypadku rzędów z oznaczeniem glebę należy poluzować, aby zwiększyć dostęp tlenu do korzeni roślin. Po uformowaniu 1 prawdziwego liścia rośliny przerzedza się, pozostawiając 1 roślinę na 10-12 cm Pozostałą część próbki można sadzić oddzielnie jako sadzonki.

Podczas uprawy przez 1-2 lata lepiej jest sadzić szczypiorek sadzonkami zgodnie ze schematem odpowiednio 15-20 x 4-5 cm. Podczas sadzenia sadzonek można stosować zielenie w roku sadzenia.

W trosce o szczypiorek

Podczas siewu cebuli z nasionami w pierwszym roku gleba jest systematycznie rozluźniana. Chwasty z chwastów (mogą zagłuszyć delikatne kiełki), podlewać i dokładnie mulczować drobną ściółką. Jesienią usuwa się wysuszone części rośliny. Dorastając szczypiorek tworzy zwartą darń, porośniętą nadziemną zielenią całkowicie pokrywającą glebę. Znika wtedy potrzeba spulchniania i mulczowania.

Top dressing

W drugim i kolejnych latach szczypiorek podawany jest po raz pierwszy po pierwszym pokosie, który wykonuje się, gdy liście osiągają 25-40 cm wysokości. Do opatrunku górnego przynoszą szklankę popiołu na 1 m2. m powierzchni lub roztwory odchodów drobiu (1:20 l wody), obornik (1:15 l wody). Po karmieniu rośliny należy umyć czystą wodą.

Jeśli nie ma materii organicznej, możesz karmić rośliny nitrofosami, azofosami lub kemirami w ilości 40-100 g / m2. m powierzchni w zależności od poziomu rozwoju roślin. Drugie nawożenie nawozami mineralnymi przeprowadza się po 2-3 pokosach zieleni. Nawiasem mówiąc, drugi i kolejne opatrunki na żyznych glebach można pominąć, jeśli wzrost zieleni jest normalny.

Podlewanie szczypiorku

Ta kultura to bochenek wody, wymaga systematycznego podlewania. Gleba powinna być stale wilgotna, ale nie zalewana wodą. Jeśli spóźnisz się z podlewaniem, szczypiorek pozostawia grubo i traci smak. W takim przypadku gruboziarnista nadziemna zieleń jest odcinana, a gleba nie może już wyschnąć w przyszłości.

Zieloni cięli

2-3, czasem 4 cięcia w ciągu roku. Liście szczypiorku są odcinane przy wzroście 25-40 cm (w zależności od odmiany). Pierwsze cięcie przeprowadza się zwykle w połowie maja, a ostatnie około drugiej połowy września, aby po ścięciu zieleniny rośliny miały czas na wzmocnienie.

Przy 1 roku uprawy w rotacji kulturowej w sezonie przeprowadza się sadzonki, a wiosną przyszłego roku rośliny są całkowicie wykopywane i używane na cebulki pokarmowe i cebulowe. Kultura jest sadzona z sadzonkami w nowym miejscu.

Przy długotrwałej uprawie szczypiorek wykopuje się przez 3-5 lat, wykorzystując część roślin do rozmnażania, a resztę włącza się do pożywienia.

Powielanie szczypiorku

Podobnie jak wszystkie rośliny wieloletnie, szczypiorek rozmnaża się przez wysiew nasion, sadzenie cebul, sadzonek i dzielenie krzewu.

Rozmnażanie cebuli przez nasiona

Nasiona szczypiorku zachowują zdolność kiełkowania przez 2 lata, po czym gwałtownie spada zdolność kiełkowania. Przy uprawie długoterminowej następuje rozmnażanie samosiewu, jeśli kapsułki nie zostaną odcięte na czas przed pęknięciem. Nasiona można wysiewać wczesną wiosną pod koniec marca - początek kwietnia, lipiec i koniec września - październik.

W pierwszych miesiącach rośliny są bardzo delikatne, wymagające starannej, starannej pielęgnacji, obfitego podlewania bez stojącej wody. Bardziej praktyczne jest rozmnażanie kultury przez sadzonki lub przez podzielenie buszu.

Uprawa sadzonek szczypiorku

Świeże nasiona w pierwszej połowie marca po codziennym moczeniu w wodzie wysiewa się na głębokość 0,5-1,0 cm w przygotowanych skrzynkach z wilgotnym podłożem. Przykryj folią. Sadzonki pojawiają się w ciągu 3-5 dni. Temperatura jest umiarkowana, nie wyższa niż + 18 … + 20 ° С. Podlewaj delikatnie. Gęsty siew jest przerzedzany w fazie 1 prawdziwego liścia, ale lepiej jest wysiewać nasiona od razu, rzadziej.

W fazie 2 prawdziwych liści sadzonki 50-60 dniowe sadzi się na stałe. Schemat sadzenia: 35-40 cm między rzędami i 20-25 cm w rzędzie między roślinami. W pierwszym roku można przeprowadzić 1-2 cięcia przy aktywnym wzroście. Od 2 roku kwitnie cebula. Sadzonki zieleni są zwiększane do 3 - 4 na sezon.

Dzielenie buszu

W optymalnych warunkach wzrostu szczypiorek całkowicie przykrywa glebę zarośniętymi krzewami. Zmniejsza się wydajność masy nadziemnej. Dlatego cebula jest uprawiana w jednym miejscu przez 3-5 lat i przesadzana, dzieląc krzewy na kilka części. Krzew, po obfitym podlewaniu, przycina się od dołu na głębokość 12-15 cm, zwykle do sadzenia krzew dzieli się na części po 2-3 cebule na pokos. Jeśli szczypiorku jest dużo, część cebulek jest używana do jedzenia.

Nawiasem mówiąc, podczas uprawy duże krzewy można bezboleśnie podważyć, a niektóre cebulki można wykorzystać do jedzenia. Sadzenie i pielęgnacja poletek jest taka sama, jak przy rozmnażaniu innych roślin.

Popularne odmiany szczypiorku

Na środkowym pasie iw chłodniejszych regionach Rosji odmiany warzyw cebuli skorody umieszcza się na otwartym i chronionym gruncie:

• Chemal;
• Miód;
• Moskwa przedwcześnie rozwinięta;
• Velta;
• Cyganeria;
• Praga;
• Chibinsky;
• Elvi;
• Vitamin Snob;
• Syberyjski;
• Krokus;
• Albion.

Szczypiorek odmiany Crocus, Elvi, Chemal, Bohemia i Albion są wpisane do Państwowego Rejestru Odmian.

Szczypiorek odmiany Bohemia i Honey najlepiej uprawiają byliny, a Chemal - 1-2 lata, odbierając całe zbiory na następny rok. Pod względem smaku Chemal należy do odmian pikantnych, ale nie jest odporny na mączniaka rzekomego. Do wczesnych zbiorów warzyw witaminowych odpowiednia jest odmiana Prazhsky.

Odmiana Bohemia jest preferowana do uprawy wieloletniej, ponieważ praktycznie nie jest dotknięta chorobami. Khibinsky tworzy piękne kwiatostany o fioletowych odcieniach, najbardziej odpowiednie jako rośliny wieloletnie. W jednym miejscu przez 5-7 lat tworzy wysokiej jakości plony o delikatnych liściach.

Hodowcy opracowali dekoracyjne odmiany cebuli skoroda do uprawy na rabatach i rabatach:

• Granica;
• Moskwa;
• Elvi;
• Album;
• Forescate.

Ostatnie 2 odmiany szczypiorku tworzą bardzo eleganckie kwiatostany o białych i jasnoróżowych kwiatach. Dekoracyjny od maja do późnej jesieni w niskich granicach. Elvi jest uprawiana jako roślina warzywna i ozdobna. Odmiana tworzy białe kwiatostany.