Kryty Nephrolepis To Szlachetna Paproć, Która Oczyszcza Powietrze. Opieka Domowa. Zdjęcie

Spisu treści:

Kryty Nephrolepis To Szlachetna Paproć, Która Oczyszcza Powietrze. Opieka Domowa. Zdjęcie
Kryty Nephrolepis To Szlachetna Paproć, Która Oczyszcza Powietrze. Opieka Domowa. Zdjęcie

Wideo: Kryty Nephrolepis To Szlachetna Paproć, Która Oczyszcza Powietrze. Opieka Domowa. Zdjęcie

Wideo: Kryty Nephrolepis To Szlachetna Paproć, Która Oczyszcza Powietrze. Opieka Domowa. Zdjęcie
Wideo: PAPROTKA w domu - jak dbać o paproć ? Dlaczego marnieje? 2024, Marzec
Anonim

Szlachetna bujna zieleń, bezpretensjonalność, możliwość oczyszczania powietrza z kurzu i patogenów sprawiają, że nephrolepis jest jedną z najpopularniejszych paproci w pomieszczeniach. Istnieje wiele rodzajów nefrolepii, ale każdy z nich może stać się prawdziwą ozdobą pokoju i nie ma znaczenia, czy jest to mieszkanie, dom na wsi czy biuro. Ale tylko zdrowe, zadbane rośliny mogą ozdobić pomieszczenie, dlatego stworzenie odpowiednich warunków i odpowiedniej pielęgnacji jest głównym zadaniem hodowców kwiatów.

Indoor Nephrolepis - szlachetna paproć, która oczyszcza powietrze
Indoor Nephrolepis - szlachetna paproć, która oczyszcza powietrze

Zadowolony:

  • Nephrolepis w przyrodzie
  • Rodzaje nefrolepii w pomieszczeniach
  • Warunki dla nefrolepii w pomieszczeniach
  • Dbanie o nefrolepię w pomieszczeniach
  • Powielanie nephrolepis
  • Choroby i szkodniki nefrolepii

Nephrolepis w przyrodzie

Nephrolepis (Nephrolepis) - wieloletnie ziele należące do rodzaju paproci. Z języka greckiego „nefro” jest tłumaczone jako „nerka”, a „lepis” - „łuski”. Ta rodzina liczy ponad 30 gatunków i są one rozmieszczone na całym świecie. W naturze nephrolepis są mieszkańcami wilgotnych lasów tropikalnych i subtropikalnych, a wśród nich są zarówno formy lądowe, jak i prawdziwe epifity, które wolą osiedlać się na pniach i gałęziach drzew.

Nephrolepis frond (często spotykany w różnych opisach jako liście) zbiera się w bujnej rozecie, z której w różnych kierunkach rozciągają się pędy dojrzewające bez liści lub rozłogów. Na rozłogach często tworzą się małe guzki, za pomocą których paproć gromadzi składniki odżywcze. W przyszłości z guzków powstają nowe rozety.

Młode liście nephrolepis są zwijane przez ślimaka i powoli rozwijają się w miarę wzrostu rośliny. Wiele segmentów liści jest przymocowanych do liści na krótkich ogonkach, które wyglądają jak podłużne liście. Z wiekiem tworzą się na nich zarodniki, za pomocą których rozmnaża się paproć, a także zachodzi w nich proces fotosyntezy.

Legenda o rozkwicie paproci to tylko legenda, a nephrolepis nie jest wyjątkiem. Paprocie nie kwitną i nic nie możesz na to poradzić. Podczas rozwoju nephrolepis przechodzi dwa etapy. Sporofit to paproć, którą widzimy w wieku dorosłym, ale jest to druga forma rośliny. Pierwsza to niepozorna mała roślina, która wyrosła z zarodników - gametofit. Następnie powstają na nim komórki płciowe, a z ich fuzji pojawia się sporofit.

W krajach południowych nephrolepis od dawna uważany jest za roślinę uprawną - jej różne odmiany zdobią zacienione miejsca ogrodów i parków, tworząc uspokajające krajobrazy dzikiej przyrody. Wykorzystując właściwości paproci, aby rosnąć nie tylko na niższym poziomie, ale także czuć się świetnie jako obfita roślina, projektanci krajobrazu tworzą prawdziwe naturalne arcydzieła.

Długie, wdzięczne liście niektórych gatunków nefrolepii lądowych osiągają dwa metry długości i zamieniają roślinę w prawdziwy wspaniały krzew. Inne gatunki być może są mniejsze, ale różnią się oryginalną ażurową zielenią i wnoszą romantyczne nuty do zielonych kompozycji.

Nephrolepis exaltata (Nephrolepis exaltata)
Nephrolepis exaltata (Nephrolepis exaltata)

Rodzaje nefrolepii w pomieszczeniach

W naszym kraju nephrolepis jest szeroko stosowany jako paproć domowa. Pomimo dużej różnorodności form naturalnych, nie wszystkie z nich były w stanie przystosować się do życia w pomieszczeniach, dlatego w uprawie kwiatów w pomieszczeniach wykorzystuje się tylko kilka gatunków.

Nephrolepis exaltata (Nephrolepis exaltata) - pochodzi z tropików Azji Południowo-Wschodniej, może być zarówno roślinami lądowymi, jak i epifitycznymi. Do krótkiego, pionowego kłącza przymocowana jest rozeta z dużych, pierzastych liści. Liść długi, do 70 cm, ozdobiony lancetowatymi segmentami o długości do 5 cm. Sori (zarodniki) znajdują się parami na spodniej stronie segmentów wzdłuż centralnej żyły.

Z biegiem czasu zielone segmenty żółkną i opadają - jest to naturalny proces obumierania starych liści, które zastępowane są młodymi liśćmi ze środka rozety. Kłącze tworzy liczne pędy bez liści. Podczas ukorzeniania z tych pędów rozwijają się młode rośliny.

W uprawie kwiatów w pomieszczeniach uprawia się liczne odmiany wysublimowanych nefrolepi, które różnią się od siebie wielkością, kierunkiem wzrostu i nieregularnością blaszki liściowej. Szczególnie popularne są odmiany z falistymi i falistymi segmentami, a także różnorodne formy - rośliny o zróżnicowanych kolorach.

Nephrolepis cordifolia (Nephrolepis cordifolia) zewnętrznie niewiele różni się od wzniosłego. Ta sama struktura rozety z pionowymi lub odchylonymi liśćmi o długości od 50 do 100 cm, ale w przeciwieństwie do najbliższego krewnego na bezlistnych pędach pełzających cordifolia nephrolepis tworzą się guzki. Płytki liściowe tej rośliny mają bardziej zaokrąglone kontury.

Kilka odmian Nephrolepis cordifolia jest uprawianych w szklarniach i pomieszczeniach, które różnią się wielkością rośliny jako całości, a także kształtem i kolorem segmentów liści.

Sickle nephrolepis (Nephrolepis falcata) pochodzi z Australii i Nowej Gwinei, jest jedną z największych paproci. Liście tej rośliny często osiągają 2 m długości, więc takie olbrzymy można uprawiać tylko w dużych pomieszczeniach lub szklarniach. Spektakularne zakrzywione liście są wysadzane szmaragdowymi błyszczącymi segmentami liści.

Nefrolepis sierpowy można odróżnić po kształcie blaszki liściowej z rozwidloną końcówką. Dzięki tej funkcji paproć otrzymała drugie imię - fishtail.

Xiphoid nephrolepis (Nephrolepis biserrata) jest często określany jako gigantyczna paproć. W naturze liście tej rośliny mogą osiągnąć 4 m, a płytki liściowe mają ponad 20 cm długości. Pełzające pędy wyrostka mieczykowatego nephrolepis nie tworzą guzków, chociaż rozciągają się na kilka metrów. Wewnątrz gigantyczna paproć jest skromniejsza, ale mimo to należy do dużych okazów.

Nephrolepis cordifolia
Nephrolepis cordifolia
Sickle nephrolepis (Nephrolepis falcata)
Sickle nephrolepis (Nephrolepis falcata)
Nephrolepis xiphoid (Nephrolepis biserrata)
Nephrolepis xiphoid (Nephrolepis biserrata)

Warunki dla nefrolepii w pomieszczeniach

Uprawiając nephrolepis w pomieszczeniu, należy wziąć pod uwagę jego naturalne preferencje. Oświetlenie, temperatura i wilgotność są bardzo ważnymi punktami dla każdej rośliny, a zakłócenia tutaj mogą prowadzić do smutnych rezultatów.

Oświetlenie

Pomimo tego, że nephrolepis, podobnie jak większość innych paproci, jest rośliną tolerującą cień, potrzebuje światła, szczególnie w warunkach wewnętrznych. Jeśli okna wychodzą na południe, a pomieszczenie przez większość dnia jest skąpane w słońcu, możesz umieścić paproć z dala od okna. Głównym warunkiem jest obserwowanie dużej ilości światła bez bezpośredniego światła słonecznego.

Przy orientacji północnej nephrolepis będzie dobrze się czuć na parapecie lub w pobliżu okna. Brak światła wpływa nie tylko na wygląd rośliny, ale także ogólnie na jej rozwój. Luźna rozeta z rzadkimi liśćmi, bladozielonymi, słaby wzrost to oznaki braku oświetlenia.

Temperatura i wilgotność

Komfortowa temperatura dla dobrego wzrostu i rozwoju nefrolepis wynosi + 17 … + 25 o C. Roślina ta wytrzyma krótkotrwałe spadki i wzrost temperatury o kilka stopni, ale przy dostosowaniu podlewania i wilgotności. Im chłodniej jest w pomieszczeniu, tym ostrożniejsze powinno być podlewanie, tym cieplejsze, tym wyższa wilgotność.

Nephrolepis nie ma wyraźnego okresu uśpienia, ale na zimę wskazane jest usunięcie rośliny z urządzeń grzewczych, a jeśli kwiat hibernuje na oknie, zaizoluj parapet i upewnij się, że temperatura w pobliżu doniczki nie spadnie poniżej +12 o C.

Większość rodzajów nefrolepii preferuje wysoką wilgotność powietrza. Dobrze reagują na opryskiwanie, aw czasie upałów szczególnie tego potrzebują. Jeśli powietrze w pomieszczeniu jest bardzo suche, paprocie umieszcza się na tacy z kamykami, gdzie wylewa się wodę. Dno doniczki nie powinno dotykać wody - pomoże to uniknąć podlewania gleby: odparowując, woda zwiększy wilgotność powietrza wokół rośliny. W celu zwiększenia wilgotności można zastosować różne nawilżacze.

Jeśli okna wychodzą na południe, możesz umieścić paproć z dala od okna
Jeśli okna wychodzą na południe, możesz umieścić paproć z dala od okna

Dbanie o nefrolepię w pomieszczeniach

Podlewanie i karmienie

Regularne podlewanie jest prawdopodobnie najważniejszym warunkiem utrzymania nefrolepis. W gorącym sezonie nie należy dopuszczać nawet krótkotrwałego suszenia gleby. Rośliny należy podlewać rano miękką, osiadłą wodą o temperaturze pokojowej. Zimą, z chłodną zawartością, podlewanie jest nieco zmniejszone, koncentrując się na stanie powierzchni gleby - wyschła, co oznacza, że można ją podlewać. Nadmiar wody z patelni należy spuścić, unikając stagnacji.

Paprocie wymagają opatrunku górnego, ale tylko w okresie wzrostu - od kwietnia do września. Kwiaciarnie oferują szeroki wybór wszelkiego rodzaju nawozów do roślin doniczkowych. Jeśli nie możesz znaleźć nawozu dla paproci, możesz użyć nawozu uniwersalnego, ale zmniejsz jego stężenie od dwóch do trzech razy niż to, co jest napisane w instrukcji.

Najlepszą opcją jest stosowanie nawozów, naprzemiennie organicznych i mineralnych. Te same preparaty można stosować do opatrunku na liście, czyli opryskiwania liści. Ale w tym przypadku stężenie powinno być dwa razy słabsze niż w przypadku opatrunku korzeniowego.

Ważne jest, aby nie zapomnieć - po przeszczepie nephrolepis nie można wykonać dodatkowego nawożenia. Są ku temu dwa powody - podczas przesadzania uszkodzone są małe korzenie, którymi roślina wchłania minerały, a nowa gleba ma wszystko, co niezbędne, aby roślina nie potrzebowała niczego przez miesiąc.

Funkcje przeszczepu

Przed przesadzeniem nephrolepis musisz zadbać o glebę. Jeśli to możliwe, możesz wybrać w sklepie gotową mieszankę gleby dla paproci, a jeśli nie, możesz ją przygotować samodzielnie. Jest to łatwe do zrobienia, ale ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że paprocie uwielbiają luźną, oddychającą glebę. Dlatego możesz wziąć w równych częściach ziemię liściastą, ogród i torf oraz dodać perlit, wermikulit, piasek lub podłoże kokosowe dla poluzowania.

Glebę przeznaczoną na mieszankę należy zdezynfekować, aby później nie tracić energii na zwalczanie szkodników glebowych. Najłatwiej jest podgrzać glebę w piekarniku. Aby to zrobić, możesz wlać wymaganą ilość ziemi do metalowego pojemnika i włożyć do piekarnika, doprowadzając temperaturę do +120 o C.

Pojemnik do przeszczepu nephrolepis powinien mieć o 2-3 cm większą średnicę niż poprzedni. Należy unikać głębokich doniczek, ponieważ system korzeniowy paproci jest powierzchowny, a rozeta rozrasta się wszerz, dlatego należy preferować pojemniki szerokie i płaskie.

Jeśli otwory drenażowe są małe lub niewystarczające, konieczne jest samodzielne rozszerzenie istniejących i dodanie nowych. Na dole należy położyć warstwę drenażową - keramzyt, kamyki lub rozdrobnioną cegłę.

Jeśli nephrolepis nie ma być podzielony na części, najlepiej ostrożnie usunąć roślinę z doniczki, nie naruszając glinianej kuli. Ta technika nazywa się przeładunkiem. Przenieś paproć do nowej doniczki i posyp nową ziemią wokół krawędzi. Bardzo ważne jest, aby nie pogłębiać rośliny podczas przesadzania i sadzenia młodych nephrolepis.

Najlepszą porą na przeszczepienie nephrolepis, podobnie jak wielu innych roślin domowych, jest wiosna lub wczesne lato.

Paprocie wymagają opatrunku górnego, ale tylko w okresie wzrostu - od kwietnia do września
Paprocie wymagają opatrunku górnego, ale tylko w okresie wzrostu - od kwietnia do września

Powielanie nephrolepis

Istnieje kilka sposobów rozmnażania nephrolepis - poprzez podzielenie krzewu, ukorzenienie pędów i bulw, a także zarodników.

Dorosły, przerośnięty nephrolepis jest dzielony podczas przeszczepu. Aby to zrobić, wyjmij roślinę z doniczki, podziel ją według liczby gniazd. Jeśli nie możesz tego zrobić gołymi rękami, możesz użyć noża. Aby zapewnić niezawodność, kawałki są odkurzane pokruszonym węglem drzewnym, a rośliny sadzi się w różnych doniczkach. Takiej operacji poddaje się tylko zarośnięta paproć z licznymi rozetami.

Pędy nephrolepis często same zakorzeniają się, wrastając w ziemię obok rośliny matecznej. Kiedy są trochę starsze, można je łatwo przesadzić do oddzielnych małych filiżanek lub pojemników.

Czasami hodowcy umieszczają obok paproci specjalne doniczki z luźną ziemią, przynoszą do nich bezlistne pędy korzeni i dociskają je do gleby spinką do włosów. Przy regularnym nawilżaniu po pewnym czasie pojawiają się młode rozety.

Rozmnażanie przez ukorzenianie bulw jest odpowiednie tylko dla tych typów nefrolepis, w których powstają te same bulwy. Podczas przesadzania paproci guzki są oddzielane i sadzone w oddzielnych małych doniczkach, lekko posypane ziemią. Gleba musi być wilgotna, aż do pojawienia się wylotu.

Rozmnażanie zarodników nie jest najpopularniejszą metodą, ale możesz jej spróbować. Zarodniki, które tworzą się na spodniej stronie segmentu liścia, są delikatnie zdrapywane nożem i umieszczane w płaskim pojemniku. Gleba do siewu powinna być bardzo luźna - torfowa, liściasta, ogrodowa i wermikulit (1: 1: 1: 2). Wermikulit można zastąpić perlitem lub podłożem kokosowym.

Zarodniki są rozrzucane po powierzchni bez spryskiwania ziemią, zwilżane butelką z rozpylaczem i przykrywane szkłem lub folią. Pojemnik umieszcza się w ciepłym, zacienionym miejscu, a szklarnia jest codziennie wentylowana i spryskiwana.

Kiedy pojawiają się pędy, szkło jest usuwane, a pojemnik jest umieszczany bliżej światła, ale nie wpuszczaj słońca. W tym czasie bardzo ważne jest, aby młode sadzonki utrzymywały wysoką wilgotność i zapobiegały przeciągom. Uprawiane rośliny sadzi się w oddzielnych kubkach.

Pędy nephrolepis często same zakorzeniają się, wrastając w ziemię obok rośliny matecznej
Pędy nephrolepis często same zakorzeniają się, wrastając w ziemię obok rośliny matecznej

Choroby i szkodniki nefrolepii

Podczas uprawy nephrolepis wielu chorób można uniknąć, przestrzegając wszystkich powyższych warunków - odpowiednie oświetlenie, podlewanie bez stojącej wody, zbilansowane karmienie.

Pojawienie się chorób grzybiczych można ocenić po brązowych lub brązowych plamach pojawiających się na segmentach liści, a także po pleśni na liściach. Po znalezieniu czegoś takiego konieczne jest szybkie usunięcie wszystkich uszkodzonych części rośliny i spryskanie jej fungicydem. Chora roślinę należy usunąć z pozostałych roślin, a najbliżsi sąsiedzi muszą zostać poddani leczeniu zapobiegawczemu.

Spośród możliwych szkodników owadzich mszyce, mączliki, wciornastki, owady łuskowe i przędziorków są niebezpieczne dla nefrolepis. Wszystkie pasożyty pozostawiają na roślinie ślady swojej aktywności - kropki, plamy, uszkodzenia czy nalot, dzięki czemu nietrudno zauważyć pojawienie się szkodników.

Odżywiając się sokami roślinnymi oraz niszczącymi zielenią i łodygami, owady osłabiają paproć, która na naszych oczach zamienia się w matowe i uciskane stworzenie. Dlatego po odkryciu problemu musisz natychmiast podjąć wszelkie środki w celu zwalczania. Odizoluj uszkodzoną roślinę i spryskaj ją i sąsiadów środkiem owadobójczym w celu zapobiegania.

Preparaty „Fitoverm”, „Iskra”, „Aktara”, „Fufanon” działają przeciwko wielu szkodnikom, ale muszą być stosowane zgodnie z instrukcją. Powtarzane zabiegi należy wykonywać dokładnie w określonym czasie - od tego często zależy skuteczność zabiegów.

Drodzy Czytelnicy! Nephrolepis to bezpretensjonalna roślina, która dekorując Twój dom, nie wymaga nadmiernej opieki i uwagi. Od samego początku ważne jest, aby stworzyć dla niego odpowiednie warunki - posadzić go w odpowiedniej glebie, umieścić w dość jasnym, chłodnym miejscu, spróbować zwiększyć wilgotność, podlać i sprawdzić w odpowiednim czasie - wszystko jest takie samo jak w przypadku innych kwiatów. Soczysta zieleń, bujna rozeta, ukorzenianie pędów „mówią”, że robisz wszystko dobrze.

Zalecane: