Bakłażan - Balsam Na Serce

Bakłażan pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej, więc uwielbia gorący klimat subtropikalny i tropikalny. Ponad 1500 lat temu bakłażan został udomowiony i uprawiany w Chinach i Azji Środkowej. Warzywo to rozprzestrzeniło się dzięki Arabom, którzy sprowadzili bakłażana do Afryki i europejskich krajów śródziemnomorskich.

Bakłażan, czyli psianka o ciemnych owocach (Solanum melongena) to gatunek wieloletnich roślin zielnych z rodzaju Solanum, popularnej rośliny warzywnej. Znany jest również jako badrijan (rzadko bubrijan), aw południowych regionach Rosji bakłażany nazywane są niebieskimi.

Słynny podróżnik A. B. Klot-Bey, podróżujący po Egipcie i opisujący rośliny ogrodowe, zauważa, że w kraju bakłażan nazywany jest ogórkiem ormiańskim (nie mylić z ogórkiem ormiańskim - odmianą Melon), który występuje w dwóch rodzajach, białym i fioletowym.

Bakłażany mają nie tylko zwykły ciemnofioletowy kolor, ale są wśród nich również absolutnie białe i prawie czarne, żółte i brązowe. Ich kształt jest również dość zróżnicowany - od cylindrycznego do gruszkowatego i kulistego.

Bakłażan to roślina zielna o wysokości od 40 do 150 cm Liście duże, naprzemiennie, szorstko-kłujące, u niektórych odmian - z fioletowym odcieniem. Kwiaty są biseksualne, fioletowe, o średnicy 2,5-5 cm; pojedyncze lub w kwiatostanach - pół-baldach po 2-7 kwiatach. Bakłażan kwitnie od lipca do września.

Owoc bakłażana to duża okrągła jagoda w kształcie gruszki lub cylindryczna; powierzchnia owocu jest matowa lub błyszcząca. Osiąga 70 cm długości, 20 cm średnicy; waży 0,4-1 kg. Kolor dojrzałych owoców jest od szaro-zielonego do brązowożółtego.

Gdy są w pełni dojrzałe, stają się szorstkie i pozbawione smaku, dlatego są używane jako pokarm trochę niedojrzały. W przypadku niedojrzałych owoców kolor waha się od jasnofioletowego do ciemnofioletowego. Nasiona bakłażana są małe, płaskie, jasnobrązowe; dojrzewają w sierpniu-październiku.

Rozwój

Otwarta przestrzeń

Bakłażany umieszcza się po wczesnej kapuście białej lub kalafiorach, ogórkach, roślinach strączkowych i zielonkach. Jeśli miejsce nie jest słoneczne, zapewnij niezawodną ochronę przed zimnymi wiatrami, sadząc rośliny kurtynowe.

Jesienią, po zebraniu poprzednika, gleba jest płytko spulchniana motyką w celu wywołania kiełkowania nasion chwastów. Dwa tygodnie później wykopuje się go na głębokość bagnetu łopaty, nie rozbijając brył. Do kopania dodaje się kompost lub torf (4-6 kg na 1 m²) i mineralną mieszankę warzyw lub nitroammofoskę (70 g na m²). Gleby kwaśne są wapienne.

Wczesną wiosną gleba jest bronowana za pomocą żelaznego grabi i jest luźna przed sadzeniem. W dniu sadzenia wykopują go i stosują nawozy (400 g na studzienkę), jeśli nie zostały zastosowane jesienią.

Bakłażany najlepiej uprawiać w izolowanych łóżkach lub na redlinach. Pośrodku łóżka o szerokości 90-100 cm wyciąga się rowek o szerokości 20-30 cm i głębokości 15-20 cm, w którym układa się materiały spulchniające (próchnicę, trociny, piasek, cięcie słomy, wymieszane z ziemią) i wszystko starannie przykrywa się ziemią. Rośliny sadzi się po obu stronach tego rowka. Wnikając głęboko korzenie znajdują składniki odżywcze i potrzebny im tlen.

W nieczernozemskiej strefie Rosji bakłażany są uprawiane przez sadzonki. Nasiona wysiewa się w szklarniach lub szklarniach w ciągu 60 dni od posadzenia w ziemi. W regionie moskiewskim to koniec lutego - początek marca.

Wysiew odbywa się w skrzynkach (z późniejszym zrywaniem) lub w doniczkach (bez zrywania). Skład mieszanki gleby może być różny, na przykład: ziemia darniowa i próchnica (2: 1), ziemia darniowa, torf i piasek (4: 5: 1), torf, trociny i dziewanna rozcieńczone wodą (3: 1: 0,5) … Dodaje się (g na 10 kg): siarczan amonu - 12, superfosfat i sól potasową - po 40. Przygotowaną mieszaninę umieszcza się w skrzynkach i wyrównuje. Na 1 dzień przed siewem obficie podlewa się ciepłą wodą.

Jeśli nasiona nie kiełkują, sadzonki pojawiają się w ciągu 8-10 dni, kiełkują w ciągu 4-5 dni. Sadzonki mają dobre oświetlenie, a temperaturę powietrza obniża się do 15-18 ° C, dzięki czemu system korzeniowy lepiej się rozwija.

Po pojawieniu się pierwszego prawdziwego liścia sadzonki zanurzają się pojedynczo w doniczkach o wymiarach 10 x 10 cm, wyselekcjonowane są mocne, zdrowe, dobrze rozwinięte rośliny. Przez 2-3 dni, aż się zakorzenią, sadzonki są ocienione papierem od promieni słonecznych. Ponieważ bakłażany słabo przywracają system korzeniowy, nie tolerują dobrze zrywania.

Przy słabym wzroście sadzonek konieczne jest karmienie. Aby to zrobić, użyj roztworu odchodów drobiowych (1:15) lub dziewanny (1:10), fermentowanych przez co najmniej 2-3 dni (wiadro na 1 m2), kompletny nawóz mineralny (50 g na 10 l wody). Po karmieniu, aby uniknąć poparzeń, rośliny należy podlać czystą, ciepłą wodą z konewki z sitkiem lub spryskać.

Pielęgnacja sadzonek polega na regularnym podlewaniu, poluzowaniu pielenia i karmieniu. Nawadnianie chroni rośliny przed przedwczesną lignifikacją łodygi, która ostatecznie powoduje gwałtowny spadek plonów. Ale nie należy zbytnio podlewać gleby: wpływa to negatywnie na stan roślin i przyszłe zbiory. Dodatkowo wysokie temperatury i duża wilgotność pienią rośliny. Podlewanie i karmienie najlepiej wykonywać rano.

Na dwa tygodnie przed sadzeniem sadzonki przygotowuje się do warunków gruntowych: zmniejsza się szybkość nawadniania i intensywnie wietrza. 5-10 dni przed przesadzeniem rośliny opryskuje się 0,5% roztworem siarczanu miedzi. W przeddzień zejścia ze statku odrzuca się osoby nietypowe, osłabione i chore. Sadzonki są obficie podlewane. Prawidłowo wyhodowane sadzonki powinny być krótkie, z dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym, grubą łodygą, pięcioma do sześciu liśćmi i dużymi pąkami.

Sadzonki sadzi się na otwartym terenie, gdy gleba nagrzeje się do temperatury 12-15 ° C i minęło niebezpieczeństwo ostatnich wiosennych przymrozków. Dzieje się to zwykle na początku czerwca. Ale jeśli chronisz rośliny ramkami z folii (są one instalowane na łóżkach na tydzień przed sadzeniem), to bakłażany można sadzić pod koniec maja.

Na łóżkach bakłażany sadzi się dwuliniowymi wstążkami (odległość między wstążkami 60-70 cm, między liniami 40, między roślinami 30-40 cm). Na kalenicy sadzimy w jednym rzędzie (odległość między rzędami 60-70 cm i między roślinami 30-35 cm). Na glebach lekkich bakłażany sadzi się na płaskiej powierzchni zgodnie ze schematem 60 × 60 lub 70 × 30 cm (jedna roślina na dołek) lub 70 × 70 cm (dwie rośliny na dołek). Studzienki o szerokości i głębokości 15-20 cm są przygotowywane wcześniej. Przed sadzeniem są pogłębione, dno jest poluzowane i podlewane.

Sadzonki z grudą ziemi są ostrożnie wyjmowane z pojemnika na sadzonki. W doniczkach torfowych dno jest łamane dla lepszego rozwoju systemu korzeniowego po posadzeniu. Sadzonki sadzi się pionowo, pogłębiając się do pierwszego prawdziwego liścia. Gleba wokół roślin jest dobrze ściśnięta i natychmiast podlewana.

Rośliny sadzone przy pochmurnej pogodzie lepiej się zakorzeniają. Sadzonki sadzone w upalny dzień są codziennie zacienione (od 10 do 16 godzin), aż rośliny się zakorzenią. Tydzień po posadzeniu sadzi się nowe w miejsce zwalonych roślin, a gdy powraca chłód, rośliny na noc przykrywa się materiałami izolacyjnymi.

Chroniona ziemia

Bakłażany najlepiej rosną w szklarniach, gdzie stworzone są dla nich sprzyjające warunki.

Gleba musi być luźna i przepuszczalna. Wiosną wykopuje się glebę, wprowadza kompost lub humus (4-5 kg na 1 m2) i wprowadza ogrodową mieszankę mineralną (70 g na 1 m2). Następnie gleba jest wyrównana i podlewana.

Sadzonki uprawia się w doniczkach o średnicy 10-20 cm lub w plastikowych torebkach (po dwie rośliny). Sadzi się w ogrzewanych szklarniach na przełomie marca i kwietnia w wieku 45-50 dni, w nieogrzewanych na początku maja w wieku 60-70 dni.

Sadzonki sadzi się na rabatach (najlepiej), na redlinach lub na płaskiej powierzchni. Rośliny umieszcza się za pomocą dwuliniowych wstążek (odległość między liniami 40-50 cm, między rzędami zewnętrznymi 80, między roślinami 35-45 cm).

Po posadzeniu bakłażany są natychmiast wiązane na kratach, takich jak pomidory. Pielęgnacja polega na opatrunku, podlewaniu, rozluźnianiu, pieleniu, ochronie przed mrozem.

Pierwsze karmienie przeprowadza się 15-20 dni po posadzeniu sadzonek, dodając mocznik (10-15 g na 10 l wody). Na początku owocowania bakłażany karmione są roztworem świeżej dziewanny (1: 5) z dodatkiem superfosfatu (30-40 g 10 l wody). Co dwa tygodnie nakłada się opatrunek wierzchni roztworem popiołu drzewnego (200 g na 10 litrów wody) lub nawozów mineralnych (gramy na 10 litrów wody):

• saletra amonowa - 15-20,
• superfosfat - 40-50,
• chlorek potasu - 15-20.

Po nawożeniu rośliny podlewa się czystą wodą, aby zmyć pozostały roztwór.

Bakłażany są obficie podlewane u nasady, ponieważ brak wilgoci zmniejsza plon, zwiększa gorycz i brzydotę owoców. Ale podlewanie jest również niedopuszczalne. Po każdym podlewaniu glebę spulchnia się na głębokość 3-5 cm, a chwasty systematycznie usuwa.

Szklarnie są regularnie wentylowane, co zapobiega przegrzaniu i wysokiej wilgotności: przyczynia się to do rozmnażania się mszyc. W maju stonka ziemniaczana może wejść do szklarni, dlatego dolna część liści jest regularnie badana, a znalezione jaja niszczone. Plon bakłażana na wysokim poziomie techniki rolniczej osiąga 6-8 kg z 1m².

Bakłażany dobrze sprawdzają się w szklarniach (pod ramą sadzi się dziewięć roślin). Rosną również na balkonach. Sadzonki sadzi się na przełomie maja i czerwca w dużych doniczkach o średnicy 10-40 cm i głębokości 30 cm.

Opieka

Roślina jest wymagająca ciepła i kochająca wilgoć. Nasiona kiełkują w temperaturach nie niższych niż 15 ° C. Jeśli temperatura przekracza 25-30 ° C, sadzonki pojawiają się już w 8-9 dniu. Najlepsza temperatura dla wzrostu i rozwoju to 22-30 ° C. Jeśli temperatura jest zbyt wysoka, a wilgotność powietrza i gleby jest niewystarczająca, rośliny zrzucają kwiaty. Jeśli temperatura powietrza spadnie do 12 ° C, bakłażany przestaną się rozwijać. Na ogół rozwijają się wolniej niż pomidory.

Podlewaj je obficie. Brak wilgoci w glebie obniża plon, zwiększa goryczkę i brzydotę owoców. Ale podlewanie jest również złe, na przykład przy długotrwałej złej pogodzie bakłażany mogą cierpieć na choroby.

Najlepsze gleby dla tej rośliny warzywnej będą lekkie, uporządkowane i dobrze nawożone.

Zauważono: przy braku azotu w glebie wzrost wierzchołków zwalnia, a to obiecuje spadek plonu (niewiele owoców będzie wiązanych). Nawozy fosforowe mają korzystny wpływ na wzrost korzeni, tworzenie się pąków, jajników, przyspieszają dojrzewanie owoców. Potas sprzyja aktywnej akumulacji węglowodanów. Przy braku potasu w glebie wzrost bakłażanów zatrzymuje się, a na krawędziach liści i owoców pojawiają się brązowe plamy. Aby roślina była zdrowa, potrzebne są również mikroelementy: sole manganu, boru, żelaza, które należy nakładać na 10 m2 po 0,05-0,25 g każda.

W przypadku pomidorów, papryki i bakłażanów najlepszy sos korzeniowy z gotowych mieszanek gleby o wysokiej zawartości próchnicy i materii organicznej; makro-, mikroelementy, stymulatory wzrostu - to „Pomidor Signor”, „Płodność”, „Żywiciel rodziny”, „Bogatyr” warzywo - „Olbrzym”.

Do dodatkowego karmienia roślin - „Impuls +”. Nawóz sprzyja tworzeniu się jajników, zwiększa odporność roślin na choroby grzybowe, przyspiesza dojrzewanie owoców.

Odmiany

W tradycyjnym sensie bakłażan jest podłużnym fioletowym owocem. Ale hodowcy już dawno odeszli od tradycji i stworzyli nowe odmiany, zaskakując nas kolorem, kształtem, wielkością i wydajnością.

• F1 Baikal to średnio sezonowa i silna (1,2 m roślina) hybryda, polecana do szklarni foliowych. Podobnie jak F1 „Baron”, sadzonki wysiewa się pod koniec lutego i sadzi w szklarni pod koniec maja. Owoce gruszki (długość 14-18 cm, średnica 10 cm), ciemnofioletowe, błyszczące, o masie 320-370 g. Miąższ biały, z zielonym odcieniem, bez goryczy, średniej gęstości. Wydajność jednej rośliny wynosi 2,8-3,2 kg.
• F1 Najdelikatniejsza - nowość z serii "Yummy". Charakterystyczną cechą nowej hybrydy jest biały kolor owocu. Okres dojrzewania jest średni. Wysokość rośliny 50 cm, długość owoców - 18 cm, średnia waga - 200 g. Miąższ jest gęsty, biały, bez goryczy, z niską zawartością solaniny. Wydajność jednej rośliny wynosi 2 kg.
• F1 Sadko - ta hybryda wyróżnia się oryginalnym kolorem owoców - są fioletowe, z białymi podłużnymi paskami. Roślina średniej wielkości (50-60 cm), w połowie sezonu. Kształt owocu gruszkowaty (długość 12-14 cm, średnica 6-10 cm), średnia masa 250-300 g. Miąższ średniej gęstości, bez goryczy, doskonały smak.
• F1 Baron to hybryda o średniej wysokości 70-80 cm dojrzewania. Sadzonki wysiewa się pod koniec lutego, a pod koniec maja sadzonki w szklarni. Owoce cylindryczne (długość 16-22 cm, średnica 6-8 cm), ciemnofioletowe, błyszczące, duże - 300-350 g. Miąższ średniej gęstości, żółtawo-biały, bez goryczy. Wydajność jednej rośliny wynosi 2,8-3,1 kg.
• Albatros to wysokowydajny owoc w połowie sezonu, o dużych owocach. Miąższ bez goryczy. Barwa dojrzałości technicznej jest niebiesko-fioletowa, biologiczna brązowo-brązowa. Dobrze się przechowuje.
• Ping-pong jest w połowie sezonu, wysokowydajny. Owoce są kuliste (90-95 g). W fazie dojrzałości technicznej, biały, niski połysk. Miąższ zwarty, biały, bez goryczy.
• Lunar - wczesna, owoce 300-317 g. Miąższ zwarty, żółtawo-biały.
• Bibo dojrzewa w połowie, owoce są śnieżnobiałe (300-400 g).
• Sailor - wczesny, owoc z liliowo-białymi paskami, waga 143 g, bez goryczki. Miąższ jest biały.

Choroby i szkodniki

Szkodniki

Mszyce są najgroźniejszym szkodnikiem bakłażana, który powoduje wielkie szkody. Mszyce pojawiają się na liściach, łodygach, kwiatach i żywią się sokiem roślinnym.

Środki zwalczania: Traktowanie roślin szybko rozkładającymi się środkami owadobójczymi. Spryskać przed i po kwitnieniu. Podczas owocowania nie można go przetworzyć. Ze środków ludowych stosuje się następujące rozwiązanie: 1 szklankę popiołu drzewnego lub 1 szklankę pyłu tytoniowego przesyła się do 10-litrowego wiadra, następnie wylewa się gorącą wodą i pozostawia na jeden dzień. Przed rozpyleniem roztwór należy dobrze wymieszać, przefiltrować i dodać 1 łyżkę. łyżka mydła w płynie. Spryskaj roślinę rano, najlepiej z opryskiwacza.

Pająk wysysa sok ze spodniej strony liści bakłażana.

Środki kontrolne: przygotuj roztwór, dla którego biorą szklankę mielonego czosnku lub cebuli i liści mniszka lekarskiego, łyżkę mydła w płynie rozcieńcza się w 10 litrach wody. Filtrują, oddzielają miazgę i opryskują rośliny na dowolnym etapie rozwoju.

Nagie ślimaki nie tylko jedzą liście bakłażana, ale także uszkadzają owoce, które następnie gniją.

Środki kontrolne: utrzymuj sadzonki w czystości, zapyl rowki wokół łoża świeżym wapnem lub mieszanką wapna, popiołu i pyłu tytoniowego. Podczas podlewania staraj się nie wlewać wody do rowków. Przy upalnej, słonecznej pogodzie w ciągu dnia konieczne jest rozluźnienie na głębokość 3-5 cm. Spulchnianiu gleby towarzyszy zapylanie mieloną ostrą papryką (czarną lub czerwoną) w ilości 1 łyżeczka na 1-2 m2 lub suchą musztardą (1 łyżeczka na 1 m2).

Choroby

Czarna nóżka jest szczególnie widoczna przy dużej wilgotności gleby i powietrza, a także w niskich temperaturach. W przypadku tej choroby łodyga korzenia bakłażana jest uszkodzona, mięknie, staje się cieńsza i rozpada się. Często choroba rozwija się w okresie wzrostu sadzonek z powodu zgrubienia upraw.

Środki kontrolne: dostosuj temperaturę i podlewanie. W przypadku tej choroby glebę należy osuszyć, poluzować i posypać popiołem drzewnym lub pyłem z pokruszonego węgla drzewnego.

Więdnięcie objawia się opadaniem liści. Przyczyną mogą być choroby grzybicze: fusarium, sclerocinia. Jeśli wycinasz kawałek łodygi w pobliżu kołnierza korzeniowego, widoczne są brązowe wiązki naczyniowe.

Środki kontrolne: chore, zwiędłe rośliny są usuwane i spalane, gleba jest poluzowana, rzadko podlewana i tylko rano. W następnym roku w tym miejscu nie sadzi się pieprzu i bakłażana.

Przedwczesne zażółcenie liści bakłażana najczęściej występuje z powodu nieprzestrzegania reżimu temperaturowego, niewystarczającego podlewania.

Środki kontrolne: Możesz użyć leku „Szmaragd”, który zapobiega przedwczesnemu żółknięciu liści.

Przydatne porady

Niedostatecznie całkowite zapylenie kwiatów może być przyczyną pojawienia się niestandardowych (krzywych) owoców. Aby temu zapobiec, konieczne jest zastosowanie sztucznego dodatkowego zapylania roślin kwitnących, to znaczy w gorącą, słoneczną, spokojną pogodę, lekko potrząsając roślinami.

Brak wilgoci w glebie, wysoka temperatura powietrza powodują zdrewnienie łodyg, opadanie pąków i liści zarówno papryki, jak i bakłażana.

Na terenach otwartych konieczne jest zabezpieczenie nasadzeń bakłażana przed wiatrem za pomocą zasłon - plantacji roślin wysokich, które sadzi się z wyprzedzeniem sadzonkami wokół ogrodu (są to buraki, fasola, boćwina, pory), a najlepiej owocują pod folią.

Bakłażany są nie tylko ciepłolubne i wymagające wody, ale także bardzo światłolubne. Dlatego cieniowanie powoduje opóźnienie wzrostu i kwitnienia roślin.

Ponieważ system korzeniowy bakłażanów znajduje się w górnej warstwie gleby, spulchnianie powinno być płytkie (3-5 cm) i musi mu towarzyszyć obowiązkowe hilling.

Świeży obornik nie jest dodawany do łóżka ogrodowego przed sadzeniem bakłażanów, ponieważ dadzą one silną masę wegetatywną (liści) i nie będą w stanie tworzyć owoców.

Młode sadzonki bakłażana posadzone na rabacie ogrodowym nie mogą wytrzymać niskiej temperatury powyżej zera (2-3 ° C), a jesienne rośliny owocujące mogą wytrzymać mrozy do -3 ° C. Pozwala to na trzymanie bakłażanów w szklarni lub na łóżku ogrodowym do późnej jesieni.

Bakłażan jest szczególnie korzystny dla osób starszych. Powinny być zalecane przy obrzękach związanych z osłabieniem serca, dną moczanową.

Dietetycy zalecają włączenie dań z bakłażana do menu osób cierpiących na choroby wątroby i nerek.

Dzięki zawartości miedzi i żelaza bakłażan pomaga zwiększyć poziom hemoglobiny, dlatego potrawy z bakłażana polecane są dzieciom i kobietom w ciąży z niedokrwistością.

Zawarte w nich pierwiastki śladowe są doskonale zbilansowane, zawierają witaminy B1, B2, B6, B9, C, P, PP, są też substancje czynne, które pozytywnie wpływają na pracę układu sercowo-naczyniowego i nerek.

Mamy nadzieję, że nasze wskazówki pomogą Ci wyhodować te wspaniałe warzywa!