Niezwykłe Ogórki - Egzotyczne Gorące Kraje Na Stole. Zdjęcie

Jeśli chcesz zaskoczyć sąsiadów niezwykłymi warzywami, a gości dziwacznymi potrawami, zajmij się rodziną egzotycznych ogórków. Większość z nich pochodzi z tropików, ale szybko zakorzenia się w chłodniejszych regionach, tworząc dość wysokie plony, dobry, choć niezwykły smak. Niektóre egzotyki są stosowane w leczeniu niektórych chorób.

Egzotyczny na wsi

W przeciwieństwie do ogórka tradycyjnego dla kuchni rosyjskiej, umiarkowanie długiego, zielonego, z pryszczami, egzotyki w procesie filogenezy uzyskały różne gatunki podobne wyglądem nie tylko do pokrewnych upraw dyni, ale także do innych upraw warzyw i owoców. Posiadają bogatą gamę kolorystyczną: zieloną, czerwoną, żółtą, pomarańczową, białą, marmurową. Pod względem wielkości i kształtu mogą być bardzo małe, jak pikle i korniszony, lub zwisać jak serpentyny o długości do metra.

Egzoty mają dobry charakter. Nie wymagają specjalnych technik sadzenia i pielęgnacji, a ich jedynym kaprysem jest obecność podparcia, które pomaga owocom zachować normalny kształt gatunkowy i rozwinąć wystarczającą masę wegetatywną, aby zapewnić owocom składniki odżywcze. Z równym powodzeniem niezwykłe ogórki można uprawiać w miejscach nasłonecznionych i półcienistych, stosując konwencjonalne techniki rolnicze: podlewanie, karmienie, zwalczanie chwastów, tworzenie łodyg (szczypanie) i inne metody.

Niezwykłe wspólne cechy egzotycznych ogórków

Ogórek biały

Białe ogórki różnią się od zwykłych zielonych tylko kolorem. Po utracie zielonego koloru owoców białe ogórki zyskały wiele przydatnych właściwości. Mogą wytrzymać upały do + 45 ° С, są odporne na choroby i szkodniki. Powstają owoce o długości do 20 cm, do jedzenia używa się Zelens 8-12 cm Miąższ jest delikatny, słodkawy w smaku, uznany przysmak wśród ogórków.

Popularne odmiany do uprawy domowej: Snow White, Italian White, Bride, Snow Leopard, White Angel i inne.

Należą do grupy długolistnej. Dlatego lepiej hodować je na specjalnych siatkach lub kratach. Charakteryzują się mrozoodpornością i tolerancją cienia. Nasiona wysiewa się w otwartym terenie pod koniec kwietnia - na początku maja. Uprawy są przykryte folią, agrofibrą lub innym materiałem pokrywającym. Owocowanie przed mrozem. Agrotechnika pielęgnacji jest powszechna w przypadku ogórków.

Chiński serpentyna

Najpopularniejszymi i najbardziej znanymi mieszkańcami lata są chińskie ogórki, których długie owoce zwisają jak węże. Stąd nazwa odmian węża chińskiego, chińskiego długowłosego, chińskiego cudu, chińskiego białego i innych. Na rynku rosyjskim pojawiły się nasze odmiany: Emerald Stream, Udav i inne.

Rosną z równym powodzeniem w otwartym terenie iw warunkach szklarniowych. Plagi do 3,5 m, pokryte dużymi liśćmi o lekko szorstkiej powierzchni, są ozdobne, a owoce o długości od 40 do 90 cm zachwycają doskonałym smakiem: nigdy gorzko nie smakują, miąższ jest delikatny, słodkawy w smaku z subtelnym aromatem dojrzałego arbuza. Aby uzyskać obfite zbiory, wymagany jest nawóz korzeniowy i dolistny z azotem, borem, potasem i wapniem. Brak tych elementów wpływa na smak i wygląd owoców.

Owoce stają się haczykowate i bez smaku. Po usunięciu szybko tracą wilgoć i kurczą się. Dlatego są używane natychmiast po zbiorach. Praktycznie nie podlega przechowywaniu. Zbierz w razie potrzeby, aby przedłużyć użytkowanie. Chińskie ogórki są rozmnażane przez nasiona, ale kiełkowanie tych ostatnich nie przekracza 20-25%, dlatego zawsze wykonują zagęszczony siew, po którym następuje przełom.

Kiwano

Kiwano to afrykański krewny ogórka z pospolitej rodziny dyni. Egzotyczny wygląd owocu zdeterminował wiele popularnych nazw: afrykański ogórek, angielski pomidor, rogaty melon.

Podobnie jak ogórki chińskie, Kiwano tworzy 3-metrowe, mocne pędy wspinające się na podpory. Owoce do 15 cm długości, żółte lub pomarańczowe, pokryte są miękkimi "cierniami". Słodko-kwaśny smak galaretowatego, jasnozielonego miąższu przypomina banana lub zwykłego ogórka.

Kiwano oprócz swojego egzotycznego wyglądu ma szereg przydatnych właściwości. Jej owoce są szczególnie korzystne, gdy są świeże. Są bogate w magnez, fosfor, potas i inne pierwiastki oraz witaminy. Mają właściwości lecznicze i są stosowane przy problemach z przewodem pokarmowym, układem sercowo-naczyniowym i odpornością. Kiwano jest szeroko stosowany w maseczkach kosmetycznych. Owoce są częścią przygotowania lodów, ciast, sałatek, dań deserowych, koktajli. Zielone owoce Kiwano są używane do sałatek, takich jak zwykłe ogórki.

Kolczoch jadalny - meksykański ogórek

Kolczoch pod względem smaku i wyglądu owocu jest bardziej odległym krewnym Kiwano i ogórka pospolitego. Jej owoce mają kształt niezwykle dużej niedojrzałej jasnozielonej gruszki. Wnętrze owocu to soczysty biały miąższ. Smak miąższu jest słodkawy.

Kolczoch potrzebuje specjalnych warunków wzrostu

• obfite podlewanie wodą podgrzaną do 25 ° С,
• gleba jest wapnowana przed sadzeniem, ponieważ kolczoch nie toleruje zakwaszenia,
• sezon wegetacyjny trwa do 180 dni. Należy do grupy roślin krótkotrwałych. Kolczoch kwitnie tylko wtedy, gdy długość dnia nie przekracza 12 godzin,
• nie toleruje zimnej gleby, której temperatura musi wynosić co najmniej +15 ° С,
• rośliny potrzebują wystarczającej powierzchni (2x2 m).

Jednocześnie jest bardzo interesującą żyworodną rośliną. Do rozmnażania używa się całych owoców, które umieszcza się w glebie pod kątem 45 stopni szerszą stroną do dołu. Owoce pokryte są ziemią w 2/3. Najpierw tworzy się system korzeniowy, a następnie z górnej części nadziemnej pojawiają się młode pędy z liśćmi. Pędów jest wiele, dlatego odbywa się wyrywanie, pozostawiając 2-3 najsilniejsze pędy. Dzięki czułkom roślina przylega do podpory i rozciąga się w górę. Aby roślina mogła zakwitnąć, okres światła jest sztucznie zmniejszany poprzez przykrycie roślin nieprzezroczystym materiałem. Agrotechnologia do pielęgnacji roślin jest powszechna w przypadku ogórków.

Brak kultury - duże, ciężkie owoce na cienkiej łodydze odrywają się na wietrze, niszczą i gniją. Dojrzałe plony są zbierane ostrożnie, ponieważ uszkodzone owoce nie są przechowywane. Przy odpowiednim zbiorze owoców zbiory są przechowywane do sześciu miesięcy. Ogórki zbiera się we wrześniu i przechowuje w temperaturze +3 … +5 ° С. Łodygi są usuwane z owoców i suszone przez kilka dni w temperaturze pokojowej.

Kolczoch używany jest świeży jak zwykłe ogórki, przygotowywane są dania na ciepło: gulasz, smażony, nadziewany jak cukinia.

Melotria szorstka

Melotria szorstka (kolejny egzot z Afryki) nazywana jest również mini-ogórkiem ze względu na miniaturowe rozmiary owoców (1,5-2,5 cm), które przypominają zabawkowe arbuzy. W smaku i zastosowaniu mogą z powodzeniem zastąpić zwykłe ogórki. Używany do sałatek i przetwórstwa (solenie, konserwowanie).

Melotria w centralnej Rosji jest uprawiana jako roślina jednoroczna przez sadzonki. Nasiona wysiewa się w przygotowanych mini szklarniach pod koniec marca-kwietnia w 0,5 cm warstwie wilgotnej gleby. W temperaturze +25 … +27 ° C sadzonki pojawiają się w ciągu 5-7 dni. Przesadzanie sadzonek nie wpływa na aktywność rozwojową i po 2-4 tygodniach winorośl osiąga 3-4 m długości i kwitnie. W słonecznym, ciepłym miejscu (bez przeciągów), przy systematycznym dokarmianiu po 1,5-2,0 tyg. I cotygodniowym podlewaniu, sadzonki sadzone na stałe tworzą pierwsze owoce w dniach 14-18.

Miłośnicy egzotyki uprawiają melotria jako kulturę ozdobną. Jasnozielone liście nie tracą zielonego koloru przez cały ciepły sezon, a szybki wzrost pozwala w krótkim czasie posadzić zieleń na dużej powierzchni altan i rotund.

Ogórki ormiańskie

Ogórek ormiański jest również nazywany srebrnym melonem - środkowoazjatyckim bratem rodziny dyni. Do najpopularniejszych odmian wśród populacji należą White Bogatyr, Silver Melon.

Podobnie jak wyżej opisane gatunki, ogórki ormiańskie są łatwe w uprawie na otwartym i chronionym gruncie. Nie chorują, są odporne na ekstremalne temperatury. Wyróżniają się długotrwałym owocowaniem. Tworzą bicze do 4 metrów i potrzebują podpór.

Ogórek ormiański ma bardzo ciekawy kształt zewnętrzny owocu. Długi (jak chiński) do 50 cm, pokryty miękkim srebrzystym pokwitaniem. Waga jednego dojrzałego owocu sięga kilograma. Smak dość specyficzny, przeznaczony dla amatora. Niektórzy miłośnicy egzotycznych warzyw uważają, że smakują jak dynia, inni porównują je do melona.

Momordica

Momordica należy do ogórków indyjskich. Ogórek ma kilka synonimów - gorzki melon, gorzkie jabłko, słodka gruszka, gorzka tykwa.

Można go swobodnie uprawiać w otwartym terenie, na parapecie, na balkonie lub loggii. Ze względu na dekoracyjność organów wegetatywnych, kwiatów i owoców momordica jest szczególnie ceniona przez dekoratorów krajobrazu. Bardzo atrakcyjne są jasnożółte kwiaty o zapachu jaśminu. Owoce w trakcie rozwoju zmieniają swój kształt i kolor. Długie zielenie (6-8 cm) przypominają ogórki, a wyboista powierzchnia to skóra krokodyla.

Podobieństwo do krokodyla wzrasta wraz z dojrzewaniem owocu. Stopniowo zmieniają zielony kolor owocu na pomarańczowy. Dolna część owocu pęka iw tym czasie przypomina otwartą paszczę krokodyla, wypełnioną jasnoczerwonymi lub jaskrawymi szkarłatnymi nasionami w galaretowatej miazdze. Z powodu tego niesamowitego podobieństwa indyjski ogórek momordiku nazywany jest „ogórkiem krokodyla”. Młode zieleniny smakują jednocześnie jak cukinia, niedojrzała dynia i ogórek. Dojrzałe owoce są słodko-słodkie z goryczką. Ze względu na swój specyficzny smak owoce są używane tylko przez miłośników egzotycznych warzyw.

W przypadku wyhodowania z nasion ten ostatni należy spulchnić papierem ściernym, zdezynfekować, zawinąć w stale nawilżaną szmatkę, umieścić w ciepłym (+ 25 ° C) miejscu na 2-4 dni. Mieszankę składników odżywczych przygotowuje się wcześniej w doniczkach, w których w drugiej połowie marca wysiewa się popękane nasiona. Okres oczekiwania na sadzonki wynosi 2 tygodnie. Gleba musi być stale wilgotna. W drugiej połowie maja momordica jest sadzona na otwartym terenie. Uszkodzenie delikatnego systemu korzeniowego zabije roślinę. Ukorzenione rośliny są karmione roztworem kwasu borowego (dolistnym) i nitrofosforanem. W regionach południowych Momordica jest z powodzeniem uprawiana poprzez wysiew nasion w otwartym terenie. Agrotechnologia jest powszechna w przypadku ogórków.

Momordica jest stosowana w leczeniu niektórych typów nowotworów, chorób oczu, układu sercowo-naczyniowego, w celu zwiększenia odporności.

Włoskie ogórki

Włoskie ogórki to cud włoskiej selekcji. Przypominają ormiańskie z długo dojrzewającymi owocami i długim owocowaniem. Agrotechnika jest powszechna. Najpopularniejsze i rozpoznawalne odmiany włoskich ogórków to Arbuz (Tortarello) i Barrese.

Dla odmiany Arbuzze typowa jest jasnozielona powierzchnia owoców z wyraźnym żebrowaniem. Owoce powyżej 50 cm Posiadają mieszankę smaków arbuza i ogórka. Miąższ owocu jest słodkawy.

Owoce barresy są koloru ciemnozielonego, po osiągnięciu dojrzałości zmieniają się na żółto-pomarańczowe. W smaku i aromacie owoc przypomina melona.

Angielski ogórek cytrynowy

Z wyglądu ogórek cytrynowy bardziej przypomina cytrynę niż ogórek. Charakterystyczną cechą owocu jest wysoka zawartość krystalicznie czystej wilgoci w miąższu. W fazie zelentza owoce mają kolor jasnozielony. Dojrzałe nabierają jasnożółtego koloru, przyjemnego aromatu i smaku. Powierzchnia owocu pokryta jest jedwabistym puchem. Kultura owocuje do mrozów. Są używane świeże i konserwowe. Podczas przetwarzania owoce zachowują swój kolor i kształt bez zmiany. Ogórek cytrynowy ma jedną cechę: rzęsy osiągają długość do 6 mi owocują dopiero po umieszczeniu na podpórkach.

Na południu nasiona wysiewa się na początku czerwca bezpośrednio do gleby. Roślina jest naprawdę południowa, dlatego w centralnej Rosji uprawiana jest przez sadzonki. Nasiona wysiewa się w mini szklarniach w okresie od marca do kwietnia na lekkiej glebie przepuszczalnej dla wody i powietrza, dostatecznie zaopatrzonej w składniki odżywcze. Przed kiełkowaniem gleba jest wilgotna, a temperatura nie jest niższa niż +22 … +25 ° С. Sadzonki sadzimy w drugiej połowie maja - na początku czerwca w ogrodzie. Na otwartym polu technologia rolnicza jest powszechna. Ogórek cytrynowy uwielbia wilgoć i dobrze reaguje na podlewanie, ale jest w stanie wyciągnąć wilgoć z powietrza i dzięki temu przeczekać porę suchą.

Trihozant

Trichozant, czyli ogórek podobny do węża z Azji Południowo-Wschodniej. Jej nazwa wywodzi się od zewnętrznego kształtu owocu, który przypomina wijące się ciemnozielone węże, które ostatecznie zmieniają kolor na jaskrawoczerwono-pomarańczowy. Długość owoców osiąga 1,2 metra. W regionach Rosji Trichozant nie jest rozpowszechniony, aw krajach Azji Południowo-Wschodniej uprawiany jest jako roślina warzywna. W Rosji uprawiany jest głównie przez miłośników egzotycznych roślin ze względu na efekt dekoracyjny.

Podobnie jak inne gatunki, Trichozant jest bezpretensjonalny w pielęgnacji. Kwiaty Trichozant są bardzo nietypowe: małe, nie większe niż 4 cm, przypominają płatki śniegu. Ze względu na ciepłolubny charakter kultury Trichozant rozmnaża się przez sadzonki, wysiewając nasiona w mini szklarniach w pierwszej dekadzie maja oraz na stały posiłek na początku czerwca. Zasadniczo Trichozant rośnie na otwartym terenie tylko w południowych regionach. Na środkowym pasie jest to roślina szklarniowa.

Wątpliwa tladianta

Kolejny przedstawiciel dyni z Azji Południowo-Wschodniej. Liana wspinaczkowa o wysokości 5 metrów ma niezwykły efekt dekoracyjny. Jasnozielone, sercowate liście i jasnożółte kwiaty w kształcie tulipanów tworzą fitomany o niezwykłej urodzie. Kwitnienie trwa przez cały ciepły okres. U podstawy kwiatów tworzą się ogórki. Zielone owoce mogą być używane do konserw. W miarę dojrzewania ogórki czerwienieją. Czerwone owoce są bardzo słodkie i służą do robienia dżemu. Owocnikowanie zapewnia ręczne zapylanie, ale biorąc pod uwagę późny rozwój kwiatów żeńskich, trudno jest uzyskać dojrzałe owoce.

Kultura jest rozmnażana przez nasiona i bulwy podobne do ziemniaków. Rozmnażanie bulwiaste jest najbardziej akceptowalne i oszczędza czas. Bulwy sadzi się na 8-10 cm w drugiej dekadzie kwietnia, aw drugiej dekadzie maja pojawiają się pierwsze pędy. Część nadziemna obumiera jesienią, a bulwy zimują w glebie. W jednym miejscu bez przeszczepu Tladiant może dorastać do 10 lat.

Nasiona ogórka rozmnaża się przez sadzonki. Nasiona są zwykle rozwarstwione w lodówce lub nieogrzewanym pomieszczeniu. Na początku marca nasiona wysiewa się powierzchownie na przygotowane wilgotne podłoże. Sadzonki dobrze się rozwijają w słabym świetle i średniej temperaturze co najmniej 0 ° C. Sadzonki uzyskuje się z powodzeniem uprawiając na przeszklonych loggiach lub balkonach. Sadzonki Tladianty sadzi się na stałe, podobnie jak Trichozant, na przełomie maja i czerwca. Agrotechnika jest powszechna. Kultura wymaga stałego, umiarkowanego podlewania, nie toleruje podlewania (bulwy umierają).