Spisu treści:
- Botaniczny opis cefalarii
- Rodzaje głowiców (główkowate)
- Zastosowanie głowy w projektowaniu krajobrazu
- Cechy rosnącej głowy
- Zasady pielęgnacji głowy
- Powielanie głowonogów
Wideo: Cephalaria To Wysoka Bylina Do Kompozycji Krajobrazowych. Zdjęcie
2024 Autor: Ava Durham | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 00:27
Wśród roślin ogrodowych nie ma wielu upraw, które przyciągają nie tylko rośliny miododajne, ale także motyle. Jedna duża bylina - cefalaria - może również konkurować z jesiennym bzem, buddlee. Mimo statusu bardzo obiecującej kultury, w naszych ogrodach nadal uważana jest za wielką rzadkość. Wytrzymała i bezpretensjonalna, ta gigantyczna piękność zaskakuje rozmiarem, dzikim charakterem i pięknem kwiatostanów. W tym artykule opowiemy o najciekawszych rodzajach cefalariów, ich zastosowaniu w projektowaniu krajobrazu i osobliwościach uprawy.
Zadowolony:
- Botaniczny opis cefalarii
- Rodzaje głowiców (główkowate)
- Zastosowanie głowy w projektowaniu krajobrazu
- Cechy rosnącej głowy
- Zasady pielęgnacji głowy
- Powielanie głowonogów
Botaniczny opis cefalarii
Popularyzacja stylów krajobrazowych naśladujących dzikie, naturalne zarośla doprowadziła do wzrostu popularności roślin, które wcześniej znali tylko bardzo zapaleni ogrodnicy. Jedną z nich, niezasłużenie pozbawioną uwagi modą ogrodową, kulturami są cefalaria. Pięknie kwitnąca, bardzo duża, wytrzymała i bezpretensjonalna bylina. A wszystkie te cechy nie przeszkadzają roślinie pozostać dzikim i nieokiełznanym kandydatem do umieszczania pionowych akcentów w kompozycjach krajobrazowych.
Cephalaria lub Cephalaria to rośliny, które od dawna występują w ogrodach. W naturze występują w krajach południowej Europy, na Kaukazie i na Krymie. Ale w przeciwieństwie do większości typowych gwiazd południowych, cefalaria jest tak odporna, że nie wymaga żadnego przygotowania do zimy nawet na środkowym pasie i świetnie się czuje w klimacie, który jest daleki od znajomości. Popularna nazwa „capitate” wyraźnie wskazuje na kształt kwiatostanów. Często reklamujemy tę roślinę jako gigantyczną żółtą strupę.
Cefalaria to potężne pod każdym względem kłączowe byliny zielne, które zachowują swój dekoracyjny efekt przez dziesięciolecia i nie wymagają częstej odnowy ani odmładzania. Silne, głęboko leżące kłącza są uderzające pod względem wielkości i pozwalają cefalarii nie tylko przetrwać, ale także kwitnąć w prawie każdych warunkach.
Pędy są mocne, ale cienkie, tworzą luźne, nierównomiernie gęste, dziwacznie zmieniające się krzewy-kurtyny, dobrze się rozgałęziają, zaskakują kolorem dokładnie powtarzającym kolor zieleni i pustą strukturą. Łodygi cefalarii są bezlistne.
Liście cefalarii znajdują się w rozetach korzeniowych, tworząc poduszkę, nad którą wznoszą się łodygi kwiatowe. Są pierzasto wypreparowane, duże (do 60 cm długości), ciemnozielone, tworzą bujną masę, na której pojedyncze kwiatostany świecą jasno, siedząc na cienkich szypułkach.
Małe kwiaty języczkowate i rurkowate zbiera się w duże główki kwiatostanów o średnicy do 6 cm. Na zewnątrz kwitnienie cefalarii jest bardzo podobne do scabiosa. Wszystkie cefalaria kwitną wczesnym latem, przy dobrej pogodzie - w maju, zaskakujące siłą i rozmiarem. Przez pierwszą połowę lata ogromne krzewy przyciągają tak wiele owadów, że czasami trudno jest odróżnić rzeczywiste kwiatostany pod nimi. Aromat cefalarii jest bardzo delikatny i delikatny.
Nasiona Cephalaria dojrzewają pod koniec lata, są żebrowane i podłużne, ukryte w dużych owocowych torebkach.
Rodzaje głowiców (główkowate)
Pomimo tego, że rodzaj cefalarii jest wystarczająco duży, składa się z ponad 60 gatunków roślin, wszystkie z nich są uderzająco podobne do siebie. W ogrodnictwie ozdobnym stosuje się tylko dwa rodzaje cefalariów, wyróżniające się najsilniejszymi krzewami i najbardziej dekoracyjnym kwitnieniem.
Cephalaria gigantea jest zwykle kojarzona z cefalarią, silną byliną osiągającą zdumiewające dwa metry wysokości. Liście są bardzo ciemne, gęsto ułożone w rozetę, nadające całej roślinie dziko zaniedbany wygląd. Kwiatostany-główki są samotne, przypominają strupę, wydają się wyblakłe z powodu bladożółtego koloru.
Rzadziej występuje cefalaria alpejska (Cephalaria alpina) - jaśniej kwitnący gatunek, w którym kwiaty nie są blade, ale mają bogatą cytrynową barwę. Główki są dostatecznie duże, jaskrawo wyróżniają się na tle ciemnej zieleni na wyrafinowanych szypułkach. Na wysokości głowica alpejska może również osiągnąć dwumetrowy znak.
Zastosowanie głowy w projektowaniu krajobrazu
Cephalaria należą do najbardziej niezwykłych i potężnych bylin. Są to duże pionowe akcenty i soliści, którzy potrafią zmienić nudną strukturę dowolnego zespołu i wprowadzić animację do pionowego reliefu dowolnego obiektu.
Cefalaria świetnie prezentuje się w ogrodzie:
- jako solista na trawnikach lub na tle łąk runa;
- jako wysoki akcent w naturalnych nasadzeniach i masywach;
- jako dodatek do efektownych krzewów w grupach;
- jako akcent na rabatach kwiatowych lub w tle mixborders;
- jako roślina kamuflażowa;
- w nasadzeniach ochronnych lub kryjących wzdłuż ścian i ogrodzeń;
- jako akcent wszędzie tam, gdzie brakuje ciekawych rozwiązań.
Stosując cefalaria, warto zwrócić uwagę na naturę rośliny: mimo piękna kwitnienia wciąż wygląda jak nieokiełznany, dziki olbrzym, który wydaje się być przeniesiony ze środowiska naturalnego, a nie jako roślina uprawna. Cefalaria to kultury zajmujące się projektowaniem krajobrazu w stylu krajobrazu i stylu wiejskim z jego nieokiełznanymi decyzjami i wyborem nostalgicznych roślin.
Czapki sadzi się również w specjalnych klombach dla ptaków - nasadzeniach, które przyciągają pożyteczne ptaki. Można je sadzić zarówno jako roślinę miododajną, jak i jako roślinę pozwalającą na wypełnienie ogrodu lub jego wydzielonej strefy życiem, hałasem, brzęczeniem, dają szansę obserwowania ulubionych owadów i motyli. Są uważane za szczególnych faworytów pawia oka (motyli), które latem gromadzą się w krzakach w dużych ilościach.
Cefalaria można również uznać za oryginalną uprawę ciętą, ponieważ kwiaty tej rośliny są bardzo długo cięte.
Wybór partnerów do cefalarii
Czapki to duże byliny, które są powszechnie uważane za ciała stałe. Ale można je również umieścić w nasadzeniach mieszanych. Cefalaria świetnie prezentują się obok krzewów ozdobnych (od spirytusów po czubuszniki), a nawet ozdobnych drzewiastych (wiśnie ozdobne, dereny, iglaki).
Można je również stosować w połączeniu z bylinami zielnymi z kontrastującymi pionowymi lub klasycznymi kwiatostanami koszykowymi oraz ozdobnymi roślinami liściastymi. Cefalaria szczególnie dobrze sprawdzają się w towarzystwie zbóż olbrzymich, np. Miskant, a także jeżówki, rudbekii, coreopsis, loosestrife, estragon.
Cechy rosnącej głowy
Sadząc cefalarię, należy pamiętać, że roślina ta stale rośnie i nabiera mocy, staje się coraz piękniejsza i większa. Cefalaria są mile zaskoczone tym, że przyciągają nie tylko wszystkie możliwe owady miodowe i typowe zapylacze, ale także różne rodzaje motyli. Dlatego musisz wybrać miejsce dla rośliny, w którym może ona swobodnie rosnąć przez dziesięciolecia i gdzie nie ma aktywnego ruchu, który może odstraszyć owady.
Cefalaria to światłolubne rośliny, które wolą rosnąć w miejscach nasłonecznionych, ale bardzo dobrze znoszą niewielki cień. Roślina jest absolutnie mało wymagająca dla gleb, może rozwijać się i kwitnąć zarówno na glebach ubogich, jak i żyznych, przy prawie każdej reakcji i składzie gleby.
Wybierając miejsce na cefalaria warto pamiętać, że na wilgotnych glebach lub przy regularnym podlewaniu roślina rośnie w gigantycznym tempie i osiąga olbrzymie rozmiary. Dlatego po wprowadzeniu do złożonych kompozycji cefalaria, rabaty kwiatowe i mixborders są sadzone w połączeniu z uprawami odpornymi na suszę.
Zasady pielęgnacji głowy
Cefalaria można dosłownie sadzić i zapomnieć. Roślina nie wymaga podlewania, ponadto utrzymanie stabilnej wilgotności gleby doprowadzi do bardzo szybkiego wzrostu (tę zdolność można wykorzystać do szybkiego uzyskania maksymalnego efektu dekoracyjnego). Nawet w szczycie lata, podczas suszy, nie ma potrzeby podlewania rośliny, z wyjątkiem przypadków, w których roślina wyraźnie więdnie, nie regenerując się z dnia na dzień.
Opatrunek na głowę zwykle nie jest wykonywany, ponieważ roślina bardzo dobrze rozwija się na ubogiej glebie. Jeśli chcesz, aby krzewy były tak mocne, jak to tylko możliwe, to raz w sezonie, wczesną wiosną, możesz karmić głowonogi pełnymi nawozami mineralnymi. Roślina z wdzięcznością reaguje na wprowadzenie materii organicznej do gleby lub ściółkowanie nawozami organicznymi.
Odchwaszczanie głowy nie będzie potrzebne: żaden chwast nie wytrzyma z nim konkurencji. Tylko w przypadku młodych roślin chwasty są usuwane regularnie, a gleba spulchniona. Cefalaria dobrze rośnie na ściółkowanej glebie, co pozwala ustabilizować warunki, odmówić jakiejkolwiek pielęgnacji i stworzyć wysoce dekoracyjne kompozycje. Warstwa mulczowania powstaje zwykle po nawożeniu i spulchnieniu gleby wczesną wiosną.
Przycinanie rośliny odbywa się tylko w jednym przypadku - jeśli chcesz ograniczyć jej dystrybucję. Jeśli samosiew jest niepożądany, stare kwiatostany przycina się po więdnięciu, aby zapobiec dojrzewaniu i rozsypywaniu się nasion. Dojrzewają do końca sierpnia, więc lepiej nie rozpoczynać procesu przycinania.
Możesz zapomnieć o walce ze szkodnikami i chorobami w kapitacie. Roślina przyciąga nie tylko pożyteczne owady, ale także nie cierpi na szkodniki.
Powielanie głowonogów
Głowy nie lubią przeszczepów i podziałów, dlatego nie stosuje się wegetatywnych metod ich rozmnażania.
Cephalaria pozyskuje się z nasion. Wysiewa się je przed zimą, bezpośrednio w miejscu uprawy.
Nasiona wysiewa się w kilku nasionach w jednym otworze. Kiełkowanie nasion Cephalaria jest bardzo dobre.
Jeśli wolisz siew wiosenny, nasiona będą musiały być przechowywane w ujemnych temperaturach przez całą zimę. W przypadku czapek nie stosuje się metody sadzenia. Początkowo łatwo jest pomylić sadzonki z ogórkami, ale już z drugiego liścia pojawia się zieleń charakterystyczna dla rośliny.
Uprawy rozwijają się bardzo szybko, lepiej nie wahać się z usuwaniem słabych i nadmiaru roślin. Cefalaria uzyskane z nasion kwitną od drugiego roku, a ich tempo wzrostu przyćmiewa każdą inną bylinę.
Ze względu na dość agresywną skłonność do samosiewu roślina stale poszerza swoje granice i daje dobrą okazję do przeniesienia licznych pędów w nowe miejsce.
Czy w twoim ogrodzie rośnie cefalaria? Powiedz nam w komentarzach do artykułu, w których kompozycjach ogrodowych go używasz. Jakie rośliny przylegają do cefalarii w Twojej okolicy?
Zalecane:
7 Najlepszych Roślin Kwitnących Do Kompozycji Ampelowych. Zdjęcie
W sprzedaży pojawiła się duża liczba ampelicznych roślin, których pędy łatwo wypadają poza doniczki. Porozmawiajmy o tych, które są cenione za swoje piękne kwiaty
6 Bezpretensjonalnych Płatków śniadaniowych Do Kompozycji Pojemników. Wysiew Nasion. Opieka Domowa. Zdjęcie
W tym artykule opowiem o sześciu zbożach, które z powodzeniem stosuję w kompozycjach balkonowych i w ogrodzie kwiatowym. Są łatwe w uprawie z nasion i wymagają niewielkiej konserwacji, gdy są uprawiane w pojemnikach
Wrzos Do Tworzenia Kompozycji Krajobrazowych. Sadzenie I Odejście. Zdjęcie
Wrzos jest również kochany przez ogrodników ze względu na swoją wytrzymałość i zdolność do przetrwania surowej zimy. Ponadto istnieje duży wybór odmian kolorystycznych tej rośliny
Borówka Wysoka. Opieka, Uprawa, Rozmnażanie. Agrotechnika. Jagoda. Zdjęcie
Borówka wysoka przybyła do Europy z Ameryki Północnej. Tam naukowcy opracowali jej technologię rolniczą, wyhodowali kilkadziesiąt wysokowydajnych odmian. Obecnie borówki wysokie są uprawiane w wielu krajach Europy: Anglii, Holandii, Włoszech, Rumunii, Bułgarii, Czechosłowacji, Polsce
Miskant To Zboże Ozdobne Do Kompozycji Ceremonialnych I Pomocniczych. Uprawa, Rodzaje I Odmiany. Zdjęcie
Miskant dobrze przystosowuje się do różnych warunków i reaguje na poziom wilgoci. Ich moc, muzykalność, faktura przekształcają krajobrazy i nadają ton całemu projektowi