Kalohortus To Egzotyczne Lilie Motylkowe W Ogrodzie. Zdjęcie

Spisu treści:

Kalohortus To Egzotyczne Lilie Motylkowe W Ogrodzie. Zdjęcie
Kalohortus To Egzotyczne Lilie Motylkowe W Ogrodzie. Zdjęcie

Wideo: Kalohortus To Egzotyczne Lilie Motylkowe W Ogrodzie. Zdjęcie

Wideo: Kalohortus To Egzotyczne Lilie Motylkowe W Ogrodzie. Zdjęcie
Wideo: Pelargonie - jak sadzić żeby długo rosły. Kwiaty na balkon i taras 2024, Marzec
Anonim

Wśród ogrodowych roślin cebulowych są zarówno uniwersalne ulubione, jak i wyjątkowe rzadkie rośliny egzotyczne. Wraz z tulipanami, żonkilami, liliami, krokusami w ogrodach można zobaczyć coraz bardziej niezwykłe, wdzięczne i zaskakujące kwiaty Kalochortus. Ta niesamowita roślina o niewielkiej wysokości może się wyróżniać w każdej kolekcji. I choć uprawa Kalohortusa nie jest łatwa, to jednak podbijają one serca miłośników ekskluzywnych kwiatów. Jasne zarówno w charakterze, jak i wyglądzie, Kalohortusy szybko podbijają rynek bulwiastych roślin egzotycznych.

Kalohortus
Kalohortus

Zadowolony:

  • Kalohortus - nowy kwiat na egzotycznym rynku
  • Botaniczny opis Kalohortus
  • Różnorodność gatunków Kalohortus
  • Kalohortusy w projektowaniu ogrodów
  • Warunki wzrostu dla Kalohortus
  • Sadzenie i kopanie Kalohortusa
  • Dbanie o ogród Kalohortus
  • Powielanie Kalohortus

Kalohortus - nowy kwiat na egzotycznym rynku

Wśród przedstawicieli rodziny Liliaceae znajdują się rośliny zarówno z kategorii klasyków ogrodowych, jak i kultur egzotycznych. To grupa najaktywniej wybieranych i stale prezentujących przyjemne niespodzianki gatunkowe, które uzupełniają asortyment roślin akcentujących w arsenale ogrodników i projektantów krajobrazu.

Jeden z najbardziej niezwykłych, rzadkich i dopiero zaczynających podbijać nasz rynek roślin - Kalohortus. Wyjątkowa średniej wielkości bulwiasta roślina o dużych kwiatach podbija zarówno kolorami, jak i zielenią.

Występują trudności z nazwą Kalohortus, klasyfikacją rośliny i jej zakupem, ale wiążą się one jedynie z wciąż małą popularnością tej rośliny. Nasze Kalohortusy są często sprzedawane po prostu jako lilie lub jako kwiaty motyli, a nawet jako tulipany motyla, nazywając je kwitnącymi zbożami.

Często roślina jest prawie niemożliwa do zidentyfikowania, aż do momentu, gdy jej wspaniałe kwiaty kwitną w ogrodzie. Studiując katalogi lub asortyment roślin na rynku, w przypadku Kalochortus lepiej sprawdzić nazwę botaniczną lub przynajmniej wizerunek przyszłego kwiatu, skupiając się przede wszystkim na cechach dekoracyjnych.

W naturze Kalohortus występuje tylko w Ameryce Północnej i Środkowej. W Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Meksyku można w pełni docenić wspaniałą różnorodność tych roślin i to tam odbywa się główna praca selekcyjna. Wśród Kalohortus znajdują się rośliny górskie, pustynne, subalpejskie, alpejskie, tropikalne oraz mieszkańcy klimatu umiarkowanego. W amerykańskim i angielskim designie Kalohortus są szczególnie poszukiwane, są uważane za jeden z najmodniejszych rodzajów bulwiastych.

Botaniczny opis Kalohortus

Kalochortus to zielne bulwiaste, delikatne, średniej wielkości, wzruszająco drgające, wytwarzające dość liczne liście i cienkie szypułki. Cebule są łuskowate, średniej wielkości, cienkie i nitkowate odżywiające korzenie. Pędy rozgałęzione o wysokości od 10 do 80 cm wydają się być niestabilne i cienkie, ale to wrażenie jest mylące.

Cienkie, rozgałęzione łodygi mają wierzchołkowe kwiaty na każdej gałęzi. Liście Kalohortusa są typowe dla bulwiastych: liniowe, wąskie, przypominające źdźbła trawy, przylegają do łodygi i tworzą podstawową rozetę. Niektóre gatunki tworzą tylko jeden liść korzeniowy.

Główną i najbardziej atrakcyjną cechą Kalohortus jest ich pełne wdzięku kwitnienie. Niezwykłe kwiaty Kalohortus wydają się być ogromne, lśniące, ponętne. Ta niewielka roślina przykuwa uwagę nawet w towarzystwie innych egzotycznych roślin. Delikatne piękno dużych, do 8 cm średnicy kwiatów podbija połączeniem niestandardowej konstrukcji i prostoty.

Najczęściej Kalohortus produkuje nie pojedyncze kwiaty, ale kwiaty zebrane w luźne parasole lub kępy kwiatostanów. Warto przyjrzeć się bliżej strukturze kwiatu w Kalohortus. Składa się z sześciu liści. Trzy ostre, kolczaste działki i trzy symetryczne, szerokie płatki, często zdobione owłosionym brzegiem, sześć dużych pylników na wąskich dużych pręcikach pośrodku, plamy i wzory w gardle kojarzą się z motylami.

Jedwabista konsystencja płatków tylko podkreśla niesamowite różnorodne wzory i przejścia, których nie znajdziesz w żadnej innej roślinie. Po kwitnieniu trójskrzydłe strąki owoców są wiązane w Kalohortus, pękając wzdłuż przegród.

Paleta kolorów Kalohortus obejmuje delikatne, akwarelowe wariacje o kremowo-białej, żółtej, różowej i fioletowej tonacji. Rośliny te nie mają wyraźnego koloru: ton płatków jest rozmyty, często uwydatniony przez kontrastujące plamy w gardle, które pojawiają się zarówno po wewnętrznej, jak i zewnętrznej stronie płatków, tworząc specjalny wzór.

Początkujący kwiaciarnie często mylą Kalohortus z tulipanami w kształcie lilii
Początkujący kwiaciarnie często mylą Kalohortus z tulipanami w kształcie lilii

Różnorodność gatunków Kalohortus

Ponad pięćdziesiąt gatunków roślin bulwiastych łączy się w rodzaj Kalohortus. Wśród nich mniej niż dziesięć gatunków jest szeroko rozpowszechnionych w projektowaniu krajobrazu, podczas gdy pozostałe to rzadkie gatunki kolekcjonerskie, trudno dostępne i ekskluzywne, ale przez to nie mniej obiecujące. Wszystkie Kalohortusy są nadal uważane za rzadkie w naszym kraju.

Wśród roślin wyróżnia się osobno grupę gatunków alpejskich, które zachwycają świeżą zielenią nawet podczas topnienia śniegu, dołączając do chóru pierwiosnków w ogrodach. Ale amerykańska klasyfikacja Kalohortus jest wygodniejsza, dzieli rośliny na trzy grupy:

  1. Lilie Mariposa są wysokimi, dużymi gatunkami o ciekawych kwiatach wystających do góry i gładkich, bezwłosych płatkach. Są uważane za najbardziej odporne na zimę ze wszystkich Kalohortus i są absolutnymi faworytami do uprawy na środkowym pasie.
  2. Uszy w kształcie gwiazdy lub kota (tulipany gwiaździste, uszy kota) to niesamowite gatunki alpejskie o kudłatych, gęsto owłosionych płatkach i zwykle bardzo jasnym kolorze.
  3. Wróżkowe lub kuliste Kalochortus (Globe Tulips lub Fairy Lanterns) to gatunki karłów o wdzięcznych pędach i opadających kwiatach, których kształt przypomina latarnie, z trzema ostrymi działkami i trzema płatkami tworzącymi kulę, przypominają kształtem fuksję.

W sprzedaży Kalohortus najczęściej są reprezentowane przez mieszanki odmian, a nie przez poszczególne odmiany. Moda na mieszanie różnych gatunków o doskonałym ubarwieniu przyszła z Holandii. Kupując mieszankę, możesz od razu uzyskać dziesiątki różnych opcji kolorystycznych, rozmiarów roślin i kształtów kwiatów. Holenderscy hodowcy wprowadzili również pewne zamieszanie z nazwami odmian i gatunków, oferując materiał sadzeniowy pod nazwą odrębnej odmiany bez podawania gatunku, chociaż bardzo łatwo jest zidentyfikować rośliny.

Wybierając gatunki i odmiany Kalohortus, należy dokładnie sprawdzić zimotrwalosc rośliny. Zwykle na opakowaniach z cebulkami ustawiane są strefy, w których zaleca się uprawę tej odmiany. Kupując żarówki na wolnym rynku warto sprecyzować, w jakim regionie i warunkach rosną. Rynek jest równie reprezentowany przez bardziej mrozoodporne, zdolne do wzrostu w strefach 6-10, calochortus i gatunki ciepłolubne. Te ostatnie można sadzić na środkowym pasie, ale na zimę będą musiały być chronione lub wykopywane.

Do najciekawszych rodzajów Kalohortus należą:

Calochortus wspaniały lub piękny (Calochortus venustus)
Calochortus wspaniały lub piękny (Calochortus venustus)
Calochortus uniflorus (Calochortus uniflorus)
Calochortus uniflorus (Calochortus uniflorus)
Calochortus pulchellus
Calochortus pulchellus

Kalochortus wspaniały lub piękny (Calochortus venustus) - niesamowita roślina, której plamy na płatkach przypominają motyle. Gatunek ten może wytwarzać szypułki do 60 cm wysokości, szare, średniej wielkości liście uwydatniają duże kwiaty z bardzo szerokimi, zaokrąglonymi, częściowo zachodzącymi na siebie płatkami i barwną plamą w gardle, której kolor odpowiada plamce w środku każdego płatka.

Calochortus jednokwiatowy (Calochortus uniflorus) - jeden z najłatwiejszych rodzajów wyglądu i dotykania calochortus. Miseczkowate, z dużym ząbkowanym brzegiem płatków, jasnoróżowe kwiaty ze skromnymi ciemnymi plamami w gardle są połączone w tej roślinie z liniowymi, kwitnącymi ciemnozielonymi liśćmi w dużych ilościach, wywołując skojarzenia ze zbożami. Holenderskie cebule są sprzedawane pod nazwą odmiany „Cupido”.

Calochortus pretty (Calochortus pulchellus) - widok zheltotsvetkovy z ciemnymi wąskimi liśćmi i niezwykłymi opadającymi kwiatami, przypominającymi jasne cytrynowe latarki. Ostre działki w połączeniu z płatkami tworzącymi zamkniętą kulistą kopułę wyglądają uderzająco jasno.

Calochortus Tolman (Calochortus tolmiei), Blue Cat's Ear, Blue Star Tulip - krótki i bardzo kolorowy wygląd. Przy wysokości szypułki około 20 cm roślina produkuje szersze, jaskrawo ubarwione, ale mniej liści i uderzająco duże trójpłatkowe kwiaty, zaskakujące nie tylko ciemnoszarym gardłem na białym tle, ale także niesamowicie gęstym owłosieniem.

Calochortus żółty (Calochortus luteus), sprzedawany głównie jako odmiana Golden Orb, jest spektakularnym, niewymiarowym gatunkiem o olśniewających dużych kwiatach.

Calochortus nice (Calochortus amabilis), Golden Fairy Lantern, Diogene's Lantern - piękny widok polumetrovymi płaskich liści i łodygi widelca, na którym osadzone są kuliste, opadające latarki kwiaty ze złotozielonymi działkami i złotymi płatkami zdobionymi brązową plamką u podstawy i płytkimi frędzlami krawędzie.

Calochortus tolmiei
Calochortus tolmiei
Calochortus żółty (Calochortus luteus)
Calochortus żółty (Calochortus luteus)
Calochortus amabilis
Calochortus amabilis

Calochortus biały (Calochortus albus), który jest nazywany białą latarnią magiczną (White Fairy Lantern) - widok srednerosloe pędów i liści o długości 50 cm, z dwucentymetrowymi opadającymi latarkami-kwiatami.

Calochortus ostropylytkovy (Calochortus apiculatus) - Mountain View wysoki, do 50 cm, a łodygi mają tylko jeden podstawowy liść, produkuje duże, szerokie dzwony spoglądające w górę, których płatki żółtego koloru są połączone z rzadkimi przyciętymi, purpurowymi pociągnięciami i ostrymi zielonkawymi działkami.

Calochortus elegant (Calochortus elegans), Kocie Ucho - jeden z najbardziej wytrzymałych i odpornych gatunków. Osiągając wysokość tylko do 20 cm, wytwarza duży mielony liść i do 10 gwieździstych kwiatów z jasnozielonymi działkami i jasnoliliowymi lub białymi, gęsto owłosionymi płatkami.

Calochortus biały (Calochortus albus)
Calochortus biały (Calochortus albus)
Calochortus apiculatus
Calochortus apiculatus
Calochortus elegans, Kocie Ucho
Calochortus elegans, Kocie Ucho

Kalohortusy w projektowaniu ogrodów

Egzotyczne i obawiające się zmoknięcia, Kalohortusy w projektowaniu krajobrazu są znane głównie jako niezwykłe akcenty do dekoracji ogrodów skalnych i skalniaków. Na alpejskich zjeżdżalniach, w ich specyficznych warunkach, Kalohortusy rzeczywiście najlepiej ujawniają swoje piękno, nie cierpiąc z powodu wilgoci.

Świetlistą delikatność kwitnienia tej niesamowitej rośliny idealnie podkreślają typowe rośliny na alpejskich wzgórzach oraz głazy i odłamki kamienia. Ale kalochorty nie muszą być używane tylko do ozdabiania ogrodów skalnych i skalniaków, są znacznie bardziej uniwersalne i różnorodne.

Przy projektowaniu ogrodu Kalohortus, oprócz ogrodów skalnych, można zastosować:

  • do projektowania granic;
  • klomby na pierwszym planie;
  • do umieszczania jasnych akcentów w projekcie przedniego ogrodu;
  • w klombach z bulwiastych;
  • w kolekcjach rzadkich roślin;
  • na klombach z przodu;
  • w mobilnych klombach i kompozycjach w pojemnikach;
  • jako roślina doniczkowa do dekoracji tarasu lub strefy rekreacyjnej;
  • jako roślina wewnętrzna i balkonowa;
  • do destylacji jako żywe bukiety.

Kalohortusy mogą być postrzegane jako kultura egzotyczna, stosowana w nowoczesnym ogrodzie jako niezwykły akcent, zwłaszcza jeśli projekt stawia na faktury, materiały i minimalizm w kształtowaniu krajobrazu.

Będą również pasować do wyglądu zwykłego ogrodu, dodając do kolekcji ulubionych cebul. Ale te rośliny ujawniają swoje prawdziwe piękno i charakter w projektowaniu krajobrazu. W „dzikim” środowisku imitującym naturę Kalohortusy wyglądają jak prawdziwe gwiazdy, niezwykłe, błyszczące i jasne.

Partnerzy dla Kalohortus mogą być wybrani spośród dowolnych roślin, które są wygodne w tych samych warunkach. Co najważniejsze, Kalohortus ujawnia swoje piękno w towarzystwie wiecznie zielonych miniaturowych krzewów, ozdobnych roślin liściastych i okrywowych.

Partnerzy dla Kalohortus mogą być wybrani spośród dowolnych roślin, które są wygodne w tych samych warunkach
Partnerzy dla Kalohortus mogą być wybrani spośród dowolnych roślin, które są wygodne w tych samych warunkach

Warunki wzrostu dla Kalohortus

Kalohortus są bulwiastymi dość odpornymi na cień. Oświetlenie nie jest dla nich najważniejsze. Wytwarzają równie dekoracyjne i duże kwiaty w półcieniu, przy rozproszonym świetle i słońcu. Na środkowym pasie, podobnie jak w regionach o surowych zimach, lepiej jest preferować dobre oświetlenie.

Ale kalohortusy nadal pozwalają na dowolne wybieranie miejsc w sąsiedztwie innych kultur, w jasnym odcieniu ażurowych krzewów - to dokładnie takie miejsca, w których maksymalizują swój dekoracyjny efekt. Należy unikać wszystkich przewiewnych, zimnych, nadmiernie otwartych przestrzeni, wybierając ciepłe i spokojne obszary chronione przed wiatrem.

Wybór gleb dla Kalohortus powinien być dokładniejszy. W przypadku tych roślin kluczowe znaczenie ma drenaż gleby. Kalohortus sadzi się na wzgórzu lub w miejscach, gdzie nie ma ryzyka zastoju wody. Świetnie czują się na zjeżdżalniach alpejskich lub na podniesionych klombach i rabatach. Możesz specjalnie położyć drenaż do sadzenia tej rośliny.

Zbyt żyzne, szorstkie, ubite, kwaśne lub zasadowe gleby nie są odpowiednie dla Kalohortus. Roślina potrzebuje wysokiej jakości, dobrze rozwiniętej, lekkiej gleby gliniastej, zawierającej dojrzałą materię organiczną. Jeśli gleba wymaga poprawy, wówczas nawozy mineralne i organiczne, dodatki rozluźniające stosuje się z wyprzedzeniem, a nie przed sadzeniem.

Sadzenie i kopanie Kalohortusa

Strategia uprawy Kalohortus zależy od czasu kwitnienia rośliny. Większość Kalohortus kwitnie wiosną. Głównym wrogiem takiego Kalohortusa w regionach o surowych zimach jest deszczowe lato, które nie pozwala roślinom przejść przez suchy etap spoczynku.

Na środkowym pasie lepiej jest wykopać cebulki Kalohortusa i przechowywać je latem poza glebą. Kopanie Kalohortus odbywa się według tych samych zasad, co kopanie tulipanów. Cebule oczyszcza się z ziemi, pozostawia do wyschnięcia w cieniu na świeżym powietrzu na 2 do 3 dni, starannie oczyszcza z korzeni i suchych części, swobodnie układa w pudełkach i przechowuje w chłodnym, wentylowanym, suchym i ciemnym miejscu do końca sierpnia lub początek września, sadzenie w tym samym czasie co większość cebul.

Kwitnące latem Kalohortus wykopuje się na zimę po pierwszych przymrozkach i przechowuje w takich samych warunkach jak bulwiaste lub bulwiaste, zimując poza glebą. Sadzenie Kalohortus odbywa się wczesną wiosną, po rozgrzaniu gleby. Wygodne jest uprawianie roślin w pojemnikach, dodawanie ich wiosną i wykopywanie na zimę. Zimą żarówki Kalohortus są przechowywane w temperaturach od +10 do +20 stopni.

Sadzenie roślin, niezależnie od terminu sadzenia, ma ogólne zasady i zasady:

  1. Przed sadzeniem wskazane jest przeprowadzenie zabiegu fungicydami, przynajmniej słabym roztworem nadmanganianu potasu.
  2. Cebule Kalohortus sadzi się na głębokość od 5 do 7 cm lub równą dwukrotnej wysokości samej cebulki. Warstwę piasku wylewa się na dno otworów do sadzenia.
  3. Podczas sadzenia obserwuje się odległość około 10 cm między roślinami dla odmian zwykłych i 15 cm dla odmian wysokich.
  4. Podlewanie odbywa się przed sadzeniem, a nie po.
  5. Lepiej jest oznaczyć miejsce sadzenia Kalohortus kołkiem na wypadek, gdyby roślina pominęła sezon.
W naturze Kalohortus występuje tylko w Ameryce Północnej i Środkowej
W naturze Kalohortus występuje tylko w Ameryce Północnej i Środkowej

Dbanie o ogród Kalohortus

Wymagania dotyczące wilgoci dla Kalohortus są bardzo specyficzne. W okresie letniego spoczynku rośliny boją się wilgoci, podlewania, ulewnych opadów. Jeśli cebulki nie zostaną wykopane, a elewacja nie gwarantuje, że sytuacja z podmoknięciem nie wystąpi, lepiej osłonić Kalohortusa przed zamoczeniem folią.

Wiosną, podczas aktywnego rozwoju i kwitnienia w okresach suszy, lepiej jest włączyć do programu pielęgnacyjnego niewystarczające podlewanie (wystarczy raz w tygodniu).

Karmienie Kalohortusa jest bardzo ważne. Do tej kultury stosuje się specjalne mieszanki nawozów dla roślin bulwiastych lub pełnych nawozów mineralnych. Zwykle wystarczy jedno dokarmianie wiosenne, które przeprowadza się w fazie pączkowania lub kwitnienia (karmienie na początku wzrostu może spowodować zbyt aktywny wzrost liści ze szkodą dla kwitnienia).

Aby poprawić proces dojrzewania cebul po kwitnieniu, można przeprowadzić dodatkowe nawożenie nawozami potasowymi.

Reszta pielęgnacji roślin ogranicza się do kilku zabiegów:

  • pielenie lub ściółkowanie, aby zapobiec rozwojowi chwastów;
  • spulchnianie gleby w przejściach.

Zimowanie Kalohortus nie wymaga szczególnie skomplikowanego przygotowania. Kopanie na zimę jest niepożądane nawet w przypadku ciepłolubnych odmian zachodnich. Rośliny na zimę można przykryć, zwracając uwagę na stopień zimotrwałości i zalecenia otrzymane przy zakupie.

Zakrywają Kalohortus dopiero po nadejściu pierwszych mrozów. W przypadku odmian mrozoodpornych wystarczające jest ściółkowanie kompostem lub torfem, ale odmiany ciepłolubne mogą wymagać dokładniejszego przykrycia suchymi liśćmi i włókniną.

Nie warto spieszyć się z oceną, czy zima minęła pomyślnie, czy nie dla pozostającego w ziemi Kalohortusa. Czasami cebulki Kalohortus są wciągane do gleby i mogą przegapić kilka sezonów, nieoczekiwanie uwalniając liście i łodygi kwiatowe po kilku latach. Lepiej nie naruszać miejsca lądowania Kalohortus, które wiosną nie wykazuje oznak wzrostu przez 2 do 3 lat.

Zwalczanie szkodników i chorób w Kalohortus ogranicza się do ochrony przed gryzoniami. Cebulki tych roślin uwielbiają nie tylko myszy, ale nawet króliki i szczury. Wskazane jest sadzenie roślin w koszyczkach siatkowych lub podjęcie innych środków w celu odstraszenia gryzoni. Zimą lepiej jest deptać śnieg wokół nasadzeń Kalohortusem.

Przy wilgotnej glebie i stałym podmokaniu Kalochortus cierpi na bakteriozę i zgniliznę.

Kalohortusy to idealne rośliny do ogrodów skalnych
Kalohortusy to idealne rośliny do ogrodów skalnych

Powielanie Kalohortus

Jak wszystkie cebulki, Kalochortus rozmnaża się głównie przez cebulki potomne. Podczas kopania są oddzielane i sadzone razem z dorosłymi, dużymi roślinami jesienią. W przypadku małych cebulek Kalohortus zimowanie poza glebą jest niepożądane.

Uprawa Kalohortusa z nasion wymaga cierpliwości. Rośliny kwitną dopiero w 3-7 roku. Gatunki alpejskie Kalohortus wymagają krótkotrwałej stratyfikacji. Aby to zrobić, wystarczy wymieszać nasiona z mokrym piaskiem lub wysiać na piaszczystym podłożu i pozostawić torby lub pojemniki z nasionami do kiełkowania w temperaturze od + 2 do + 5 stopni na 2 do 4 tygodni.

Kalohortus wysiewa się w tym samym czasie co pierwsze jednoroczne - w lutym lub marcu. Nasiona Kalohortus wysiewa się w szerokich, płytkich pojemnikach z lekką piaszczystą glebą. Przykryte szkłem lub folią i utrzymujące temperaturę około +20 stopni kiełkują wystarczająco szybko. Pojemniki z uprawami należy przechowywać w jasnym świetle. Młode rośliny są uprawiane w pojemnikach przez 2 do 3 lat, po czym zaczynają rosnąć zgodnie ze zwykłymi zasadami sadzenia w glebie i wykopywania cebul na lato.

Być może niektórzy z naszych czytelników już uprawiają Kalohortus w ogrodzie. Podziel się swoimi doświadczeniami z tą rośliną w komentarzach do artykułu. Będziemy Ci bardzo wdzięczni!

Zalecane: