Rafidofora - Liana Wewnętrzna Do Kształtowania ścian. Rodzaje. Opieka Domowa. Zdjęcie

Spisu treści:

Rafidofora - Liana Wewnętrzna Do Kształtowania ścian. Rodzaje. Opieka Domowa. Zdjęcie
Rafidofora - Liana Wewnętrzna Do Kształtowania ścian. Rodzaje. Opieka Domowa. Zdjęcie

Wideo: Rafidofora - Liana Wewnętrzna Do Kształtowania ścian. Rodzaje. Opieka Domowa. Zdjęcie

Wideo: Rafidofora - Liana Wewnętrzna Do Kształtowania ścian. Rodzaje. Opieka Domowa. Zdjęcie
Wideo: Strawbale Vlog 16 - wewnętrzna część ścian 2024, Marzec
Anonim

Duże i imponujące liście Rafidophora siedzą na grubych łodygach i wydają się bardzo masywne. Ale sama liana wcale nie sprawia wrażenia uciążliwej. Ta niesamowita roślina o pierzastych liściach świetnie sprawdza się również jako wierzchołek drzewa, ale w krajobrazowych wnętrzach na ścianach roślina stała się prawdziwym hitem ostatnich lat. Rafidofora nie jest najłatwiejszą winoroślą w pielęgnacji. Podlewanie i wilgotność powietrza są dla niej krytyczne, ale wręcz przeciwnie, są dla niej bardzo łatwe do znalezienia: rafidofora wydaje się być stworzona do uprawy w pomieszczeniach mieszkalnych.

Rafidofora - liana wewnętrzna do kształtowania ścian
Rafidofora - liana wewnętrzna do kształtowania ścian

Zadowolony:

  • Rafidofora - winorośl o dużych liściach nie jest dla każdego
  • Rodzaje rafidophora do uprawy w pomieszczeniach
  • Warunki uprawy rafidoforów w pomieszczeniach
  • Opieka Rafidophora w domu
  • Choroby, szkodniki i problemy w uprawie
  • Powielanie rafidophora

Rafidofora - winorośl o dużych liściach nie jest dla każdego

Wśród winorośli o imponujących liściach Rafidophora nie jest zdecydowanym faworytem. Roślina występuje znacznie rzadziej w porównaniu z fikusami i potworami, ale status „kultury nie dla wszystkich” nie umniejsza piękna tej azjatyckiej gwiazdy.

Rafidophora to oryginalne liany, których imponujące liście nadają szczególny urok lasom tropikalnym Malezji i Indii, choć w przyrodzie roślina występuje nie tylko w Azji. Rafidofory rosną zarówno w Afryce, jak iw Australii i Nowej Zelandii; można je znaleźć na prawie wszystkich wyspach Oceanii.

Na pierwszy rzut oka, choć niezbyt oryginalna, ale nie zwyczajna roślina, daje poczucie wyjątkowej atmosfery. Tropikalna egzotyka liści Rafidophora dodaje wyjątkowego nastroju do krajobrazu. Ale roślina nadal wygląda znacznie surowiej niż wiele bardziej popularnych gatunków.

Rafidofory reprezentują rodzinę Aroid. Nazwę otrzymali od kolców przypominających igły na łodygach niektórych gatunków tej rośliny (od greckiego „niosące igły”). Ta jakość rafidoforów w pomieszczeniach nie jest widoczna lub przejawia się w bardzo imponującym wieku.

Rafidofory należą do lian wspinaczkowych i okrywowych, które mogą bez kontroli zamienić się w prawdziwych gigantów w pomieszczeniach. Potężne, zagęszczone, pozostające zielone nawet w znacznym wieku, pnie Rafidophora wydają się wskazywać na gigantyczny rozmiar winorośli.

Międzywęźla rośliny są wydłużone, co pozwala lianie, przy całej masywności liści, pozostać rośliną niezbyt masywną, która agresywnie wpływa na postrzeganie przestrzeni. Rafidophora uwalnia korzenie powietrzne wraz z liśćmi, które rosnące na ścianach zakorzeniają się w wilgotnym mchu, stymulując jeszcze bardziej zagęszczanie.

Najbardziej dekoracyjną cechą indyjskiej liany są jej ogromne liście. Mogą dorastać do ponad pół metra średnicy, imponując pięknem powierzchni, rozmiarem i kolorem. W rafidoforach młode liście są prawie zawsze całe, w miarę rozwoju rozdzielają się i zamieniają w luksusowe, pierzaste liście, czasami zamiast oddzielnych płatów pojawiają się na nich po prostu dziury, co tylko podkreśla szczególny charakter rośliny.

Charakter piórkowatości Rafidophora przypomina palmy, a nie podział liści potworów. Kształt blaszek liściowych jest prawie okrągły lub owalny; z wiekiem liście zawsze stają się bardziej sercowate, zmieniając się u podstawy. Płatki są wycinane do podstawy, lancetowate.

Liście rafidoforu są twarde, skórzaste, o bardzo przyjemnej fakturze powierzchni i intensywnym ciemnozielonym kolorze z zimnym odcieniem. Liście osadzone są na długich, wygiętych ogonkach, których długość może być prawie równa długości liści: ogonki dorosłych roślin osiągają 40 cm.

Kwitnienie Rafidophora jest często nazywane nijakim, ale jest co najmniej oryginalne i wcale nie psuje wyglądu rośliny. Gęsto kwitnące kolby z biseksualnymi kwiatami ukrytymi w dużych opakowaniach wyglądają egzotycznie i doskonale podkreślają urodę liści.

Raphidophora (Raphidophora decursiva)
Raphidophora (Raphidophora decursiva)

Rodzaje rafidophora do uprawy w pomieszczeniach

W naturze liczba gatunków Rafidophore sięga prawie stu, a ich lista stale się powiększa. W miarę rozprzestrzeniania się pokoju i roślin szklarniowych pojawił się tylko jeden rodzaj rhaphidophora - rhaphidophora decurrent (Raphidophora decursiva). To potężna winorośl o ogromnych półmetrowych liściach, której wygląd czasami porównuje się, choć nie całkiem słusznie, do potwora.

Rafidophora łodygowa lub utajona (Raphidophora korthalsii) jest uważana za rzadszą roślinę. Różni się od bardziej popularnego typu skróconymi międzywęźlami i owalnymi sercowatymi liśćmi do maksymalnie 30 cm długości (w pomieszczeniach najczęściej jest ograniczona do 10 cm średnicy). Jest to winorośl o dużych liściach, ale gorsza od konkurencji, winorośl z krótkim szczytem, która jest bardziej odpowiednia do uprawy w formacie ściennym.

Rafidophora stalked lub ukryta łodyga (Raphidophora korthalsii)
Rafidophora stalked lub ukryta łodyga (Raphidophora korthalsii)

Warunki uprawy rafidoforów w pomieszczeniach

Kochające światło Rafidofory czują się bardzo dobrze w tych samych pomieszczeniach, co ich właściciele. Nie wymagają doboru warunków nietypowych dla mieszkań miejskich, dlatego uważane są za jedną z najlepszych opcji dla nowoczesnego wnętrza. Wybór oświetlenia może powodować pewne trudności, ale generalnie roślina jest znacznie bardziej odporna niż jej konkurenci.

Oświetlenie i umiejscowienie

Pomimo swojego pochodzenia i naturalnego środowiska, Rafidophora żyjący w lasach tropikalnych w pokojach wcale nie toleruje cienia. To jeden z najbardziej światłolubnych gatunków liany, który kwitnie w miejscach nasłonecznionych. Dopiero w środku lata promienie słoneczne pozostawiają oparzenia na blaszkach liściowych, ale ponieważ rafidofora prawie nigdy nie jest eksponowana na parapetach, ze względu na swoje rozmiary, nie ma potrzeby podejmowania żadnych środków chroniących przed słońcem.

Rafidophora to duża roślina odpowiednia dla tych, którzy potrzebują masywnego, wiecznie zielonego akcentu do dekoracji dużych pomieszczeń. Może być stosowany jako pojedyncza roślina lub do kształtowania ścian, zwłaszcza jeśli powstaje efekt leśnych zarośli, tworzone są tropikalne ekrany, tworzone są złożone opcje tekstur.

Uprawiana we wspaniałej izolacji Rafidofora świetnie czuje się na podporach. Idealne jest umieszczenie jak najbliżej okna. W przypadku Rafidophora preferowane są pokoje z oknami skierowanymi na wschód lub południe.

Reżim temperaturowy i wentylacja

Ze względu na ciepłolubny charakter Rafidophora, wybór temperatury dla rośliny jest bardziej niż łatwy. Ta liana nie może znieść nawet chłodu: lepiej chronić ją przed spadkiem temperatur poniżej 18 stopni. W każdym salonie, wygodnym do wypoczynku, ta liana również czuje się świetnie. Ekstremalne ciepło wpływa na liście, ale przy odpowiedniej pielęgnacji nie ma górnego progu temperatury dla Rafidophora.

Rafidofory nie przepadają za nagłymi zmianami temperatury i przeciągami. Ta liana nie może być latem na zewnątrz (choć głównie ze względu na jej masywność).

Rafidofora in vivo
Rafidofora in vivo

Opieka Rafidophora w domu

W przeciwieństwie do warunków przetrzymywania, pielęgnacji roślin nie można nazwać prostą. Rafidofory wymagają bardzo starannego podlewania i wysokiej wilgotności, ale ogólnie rzecz biorąc, ich pielęgnacja jest standardem w przypadku każdego tropikalnego winorośli w pomieszczeniach.

Podlewanie i wilgotność powietrza

Pomimo ogromnych liści Rafidophora wcale nie jest tak higrofilna, jak większość jej tropikalnych odpowiedników. Roślina boi się wilgoci i podlewania, gleba między podlewaniami powinna wyschnąć nieco bardziej niż w górnej warstwie. Nawet w środku lata częstotliwość podlewania ustala się sprawdzając wysychanie podłoża.

Rafidophora nie boi się krótkotrwałej suszy, ale ta ostatnia może wpływać na piękno końcówek liści. Zimą podłoże dla rośliny jest prawie całkowicie wysuszone, a ilość wody zużywanej na jeden zabieg zostaje zmniejszona.

Wysoka wilgotność jest warunkiem koniecznym dla tych, którzy chcą osiągnąć dobre tempo wzrostu z rośliny i piękno ogromnych liści. W przypadku Rafidophora wskazane jest uwzględnienie regularnego opryskiwania w harmonogramie pielęgnacji, a latem - częstego opryskiwania. W przypadku winorośli można używać tylko małych opryskiwaczy i zapobiegać gromadzeniu się kropel wody na liściach. Zainstalowanie nawilżaczy stwarza idealne warunki dla zakładu.

Rafidofory dobrze reagują na częste pocieranie liści. Z dużych arkuszy łatwo usunąć kurz za pomocą wilgotnej gąbki. W przypadku tej winorośli, zwłaszcza jeśli jest używana do tworzenia ekranów i ścian, możesz użyć specjalnych past, aby liście błyszczały.

Aby uniknąć zagęszczenia gleby po podlaniu dla Rafidophora, należy okresowo poluzować wierzchnią warstwę podłoża, zachowując bardzo ostrożność.

Top dressing i skład nawozów

W przypadku Rafidophora nawozy stosuje się nie tylko w okresie aktywnego wzrostu. Zimą górny opatrunek jest zminimalizowany. Przeprowadzane są na pół z niższym stężeniem i raz na 1-1,5 miesiąca (ale nawet zimą). W okresie rozwoju roślin, od wiosny do połowy jesieni, dla Rafidophora odpowiednia jest częstotliwość nawożenia 1 raz na 2 tygodnie. Stężenie nawozu dobiera się zgodnie z instrukcjami producenta.

W przypadku Rafidophora lepiej nie stosować specjalnych nawozów do ozdobnych roślin liściastych: tylko uniwersalne złożone preparaty mogą w pełni zaspokoić zapotrzebowanie rośliny na składniki odżywcze.

Rafidophora to silna i szybko rosnąca roślina, która wymaga regularnego przycinania
Rafidophora to silna i szybko rosnąca roślina, która wymaga regularnego przycinania

Przycinanie i modelowanie

Rafidophora to silna i szybko rosnąca roślina. Aby kontrolować jej wzrost, roślinę można przycinać w odpowiednim wieku. Aby uzyskać bardziej bujną koronę i grubsze pokrycie ścian, liany stymulują rozgałęzianie poprzez cięcie lub szczypanie wierzchołków pędów.

Jeśli chcesz wyhodować lianę w postaci rozłożystego krzewu lub ograniczyć maksymalną długość, możesz przeprowadzić coroczne przycinanie wiosenne na połowie długości gałęzi. W przypadku utraty dekoracyjności rafidophora może zostać poddana kardynalnemu przycinaniu odmładzającemu, ale na łodygach powinny pozostać co najmniej dwie pary liści.

Podczas montażu podpór rafidofor wymaga starannego doboru konstrukcji. W przypadku tych ciężkich winorośli odpowiednie są tylko tyczki lub konstrukcje kute, które są stabilne i zdolne do wytrzymania masy liści wraz z wiekiem. Sztywne powierzchnie nośne należy zabezpieczyć mchem lub sznurkiem, sizalem lub dekoracyjną folią.

Przeszczep i podłoże

Rafidofora rośnie bardzo szybko, rozwijając korzenie i opanowując podłoże w młodym wieku w takim tempie, że może wymagać nie jednego, ale dwóch przeszczepów rocznie. Nawet dojrzałe rośliny są zwykle przesadzane co najmniej raz na 2-3 lata.

Zawsze lepiej jest skupić się na tempie rozwoju podłoża, obecności oznak całkowitego wypełnienia gleby korzeniami. Optymalny czas na przesadzanie to wczesna wiosna, ale w razie potrzeby Rafidophora można przeszczepić nawet latem lub wczesną jesienią.

Do tej liany stosuje się uniwersalne wysokiej jakości mieszanki gleby. Odpowiednie jest również dostępne w handlu podłoże o dobrej sypkości i wartości odżywczej oraz niezależnie skompilowana mieszanka gleby (na przykład z równych części gleby liściastej, próchnicy i torfu z dodatkiem spulchniającego piasku lub materiałów obojętnych). Jeśli to możliwe, możesz kupić specjalne podłoże do winorośli w pomieszczeniach lub Aroidy dla rośliny.

Rafidofory boją się kontaktu z korzeniami. Szczególnie niebezpieczne są urazy małych korzeni przybyszowych. Roślina jest przewrócona, starając się nie zniszczyć ziemnej śpiączki. W pierwszych dniach po przesadzeniu Rafidofora potrzebuje dużej wilgotności powietrza i lekkiej wilgotności gleby. Oświetlenie nie powinno być zbyt jasne. Standardową opiekę wznawia się wraz z rozpoczęciem karmienia.

Choroby, szkodniki i problemy w uprawie

Rafidofory mogą być poważnie dotknięte szkodnikami rozprzestrzeniającymi się w suchym powietrzu. Często przyciągają owady łuskowe, mszyce, przędziorki i wełnowce, które nie są rzadkością. Szkodniki na rafidoforach są zwalczane preparatami owadobójczymi i czyszczeniem liści roztworami mydła.

Typowe problemy w uprawie Rafidophora:

  • liście kurczące się z silnym cieniowaniem;
  • wydłużenie ogonków w niewystarczającym świetle;
  • plamy na liściach w bezpośrednim świetle słonecznym;
  • żółknięcie i więdnięcie liści przy dużej wilgotności gleby;
  • pojawienie się czarnych plam i wysuszenie liści z zimnem i wilgocią.
Rafidofora w warunkach wewnętrznych rozmnaża się tylko wegetatywnie
Rafidofora w warunkach wewnętrznych rozmnaża się tylko wegetatywnie

Powielanie rafidophora

W formacie indoor Rafidophora rozmnaża się tylko wegetatywnie, hodując nowe rośliny z sadzonek. Do szczepienia należy wyciąć sadzonki łodygi o dość dużych rozmiarach - około 20 cm długości, z obowiązkowym ukośnym cięciem na dolnym końcu i albo z korzeniem powietrznym, albo z pączkiem (wystarczy jeden liść).

Po obróbce w roztworze przyspieszającym ukorzenianie sadzonki należy sadzić na podłożu składającym się z połowy piasku i połowy zwykłej gleby na rafidofory. Rośliny są zakopane pod kątem, natychmiast przykryte czapką i utrzymywana jest stabilna wilgotność dzięki okresowemu rozpylaniu i wentylacji.

Aby ukorzenić pędy Rafidophora, konieczne jest zapewnienie gorącego środowiska - temperatura około 26-28 stopni (ogrzewanie dolne jest idealne). Rootowanie trwa średnio około 2 miesięcy. Po pojawieniu się korzeni rośliny sadzi się w pojedynczych pojemnikach.

Zalecane: